Blog

MΕΤΑΞΑΣ. ΠΩΣ ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

2014-06-28 15:36
Ανακοίνωσις του Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου εις το Γενικόν Στρατηγείον (ξενοδοχείον “Μεγάλη Βρεταννία”) εις τας 30 Οκτωβρίου 1940

Κύριοι,

Έχω λογοκρισίαν [1] και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν την ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι’ αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω vα ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτεια ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπική σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.

Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ’ οποιονδήποτε. Απολύτως και γιά οιονδήποτε λόγον. Κάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη δια τον υπεύθυνον -και
να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος- τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Έθνους η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι. Φυσικά έχω τον λόγον σας…

Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε.
Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι [2] ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι’ όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα
Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι [3].
Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου [4]. Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκηνητάς από την Τήνον μετά το έγκλημα, άν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των.

Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν διά να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ’ ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν διά να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών [5].
Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και διά παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την “Νέαν Τάξιν” [6]. Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ “ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος”.

Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως “ασήμαντοι” εμπρός εις τα “οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα” τα οποία θα είχεν διά την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι’ όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.
Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο “εις το ελάχιστον δυνατόν”. Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς [7].
Δηλαδή θα έπρεπε διά να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν… με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.

Κυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Ελλάδος εις τους εχθρούς των να καταλάβουν την Κρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον. Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυψεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, άλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου, καθ’ ας ειχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή η ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόv εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Ελλάδος με τον Άξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος διά τόν Άξονα να τας χρησιμοποιήση.
Δεν δύναμαι αφ’ ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών και να μην αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται διά την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία διά vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ’ εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο διά την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χειροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.
Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες [8].
Η πρώτη θα ήτο η επίσημος των Αθηνών η οποία είχεν φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα διά να αποφύγη τον πόλεμον να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς Ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους Ελληνικωτέρους των Ελληνικών τοιούτους. Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Ελλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Έθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Ελληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.
Tο Έθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τόν Βασιλέα και την Εθνικήν Κυβέρνησιν της 4ης Αυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν.

Τρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. Η τρίτη αυτή Ελλάς, η “Δημοκρατική” θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον. Η ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Ελλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Ελλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου, της “δευτέρας” Ελλάδος, της Εθνικής δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.
Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 πρέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός. Toν κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, διά το Έθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Ελλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.
Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.
Υπάρχουν πολλά εμπόδια.

Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του [9].
Σήμερα όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. Η Τουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Είναι σύμμαχος των Άγγλων [10]. Η Βουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα όπως και τότε, αλλ’ εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. Ο καιρός όμως δεν δουλεύει για τον Άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Τέλος διά την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.
Αλλ’ η κοσμοκρατορία διά την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στην Δουνκέρκη [11]. Ο πόλεμος διά τον Άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Αγγλία διεκήρυξε: “Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης” [12]. Αλλά επί πλέον και ημείς οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον διά την νίκην, αλλά και διά την δόξαν [13].
Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε αδιάλλακτος.
“Είμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε”, απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού τύπου κ. Κρανιωτάκης [14].
Λοιπόν ακούστε διά να συνεννοηθούμε. Εγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Βασιλέως Κωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Έκαμα το παν διά να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, διά την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και διά την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Βέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνον ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς διά την Αγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική, πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών [15]. Αλλά τας ευθύνας της αυτάς η Αγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφαστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Διά την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. Η νίκη θα είναι και δεν μπορεί παρά να είναι δική της. Θα είναι νίκη του Αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία, η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρήται διά τον Άξονα ανέφελος ούτε προς Ανατολάς και η Ανατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης [16]. Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον υπέρ ποτέ είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Και θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. Η Ελλάς δεν πολεμά διά την νίκην. Πολεμά διά την Δόξαν. Και διά την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.
Η Ιταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά [17]. Αυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ’ όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι’ αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν διά να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Είναι όλαι αι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Όταν τελειώσω μπορείτε να τα δείτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομώτατα θα δημοσιευθούν εις την Λευκήν Βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον. Δεν σας κρύβω κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Διά να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην διά παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας, ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν. Να μην κάμω την επιστράτευσιν, όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μού την ζητά το Επιτελείον… [18]
Ο ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον διά την κρούσιν των πρώτων ημερών. Ο ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος.
Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι’ αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις διά να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.
Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών [19]. Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας διά τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν…

Σημειώσεις (Γ.Λ. Μπακοῦρος)

1. Τα άρθρα του Συντάγματος του 1911 τα οποία ανεστάλησαν την 4ην Αυγούστου 1936 ήταν τα 5,6,10,11,12,14,20 και 95. Το 14 εξασφάλιζε την ελευθερία του Τύπου και απαγόρευε την λογοκρισία.
2. Εμμανουέλλε Γκράτσι. Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα από 19 Απρ. 1939. Προσπάθησε να αποτρέψει τον Μουσσολίνι και τον Τσιάνο (υπουργό Εξωτερικών) από το να επιχειρήσουν ιταλικήν εισβολήν στην Ελλάδα. Οι προσπάθειές του σχολιάζονταν στην Ρώμη ειρωνικά. Ο ίδιος ο Μουσσολίνι τον είχε κατηγορήσει ότι ήταν “φιλέλληνας, αλλά ότι δεν έπρεπε να εκπλήσσεται κανείς, δεδομένου ότι είχε κλασσική μόρφωση”. (Εμ. Γκράτσι, “Η Αρχή του Τέλους”, ΕΣΤΙΑ 1980, σελ. 212.)
Για την Ελλάδα, ο Γκράτσι, στο ίδιο βιβλίο, σελ. 212, γράφει: “…τρέφω για την ευγενή εκείνη χώρα μια πολύ έντονη συμπάθεια…”.
3. Ιδίως οι πληροφορίες που έστελνε ο πρέσβης μας στην Ρώμη Ιωάννης Πολίτης ήταν πολύτιμες. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με τηλεγράφημά του στις 23 Οκτωβρίου, προέβλεπε εκδήλωση της ιταλικής επιθέσεως το τεραήμερο 25 έως 28 Οκτωβρίου.
4. Με ανακοινωθέν του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της 30ής Οκτωβρίου 1940, το Υπουργείο Ναυτικών ανεκοίνωσε, επισήμως πλέον, ότι τον τορπιλισμόν του ευδρόμου μας ΕΛΛΗ “…εξετέλεσεν ιταλικόν υποβρύχιον… το γεγονός τούτο δεν ανεκοινώθη μέχρι τούδε επισήμως διά λόγους πολιτικής σκοπιμότητος, οίτινες βεβαίως εξέλιπον ήδη”.
5. Απαντήσεις στις ιταλικές αιτιάσεις έδινε το “Αθηναϊκόν Πρακτορείον”. Είχε ιδρυθεί το 1905 με πρωτοβουλία του Υπουργείου Εξωτερικών και λειτουργούσε κάτω από κρατική εποπτεία.
6. “Νέα Τάξις”. Όρος της ναζιστικής προπαγάνδας. Η “Νέα Τάξις” θα επικρατούσε στην Ευρώπη μετά την επικράτηση του “χιλιόχρονου” Τρίτου Ράιχ!
7. Δεδεαγάτς. Ονομασία της Αλεξανδρουπόλεως επί Τουρκοκρατίας.
8. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σχηματίζει “προσωρινή” κυβέρνηση, στις 13 Σεπτεμβρίου 1916 (π.ημ.), αρχικώς στα Χανιά της Κρήτης και από 26 Σεπτεμβρίου στην Θεσσαλονίκη. Επί εννιά μήνες η χώρα έχει δύο κυβερνήσεις. Στις 22 Μαΐου 1917 απομακρύνεται από το θρόνο ο βασιλιάς Κωνσταντίνος. Στις 11 Ιουνίου 1917 παραιτείται ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, πρωθυπουργός της κυβερνήσεως των Αθηνών, και στις 17 Ιουνίου επιστρέφει στην Αθήνα ο Βενιζέλος.
9. Είναι γεγονός ότι την 28η Οκτωβρίου 1940, ο λαός μας βρέθηκε, όσο ποτέ άλλοτε, ενωμένος. Τα πολλά “εγώ” έγιναν “εμείς”.
10. Η Τουρκία θα παραβιάσει κατάφωρα την αγγλο-γαλλο-τουρκικήν συμμαχίαν της 19ης Οκτωβρίου 1939 και δεν θα βγει στον πόλεμον παρά μόνον στις 12 Φεβρουαρίου 1945, όταν η Γερμανία καταρρέει. Μέχρι τότε θα παίζει ένα ευφυιέστατο, αλλά ανέντιμο παιχνίδι. Θα ερωτοτροπεί και με τα δύο εμπόλεμα στρατόπεδα, εκθέτοντας σε πλειοδοτικό διαγωνισμό την εύνοιά της και θα προσπαθεί να αποκομίζει ανταλλάγματα, εις βάρος κυρίως της χώρας μας.
11. Πράγματι η Γερμανία έχασε την ευκαιρία να αιχμαλωτίσει στην Δουνκέρκη το Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα και τις γαλλικές μεραρχίες του Βορείου Τομέως (28 Μαΐου έως 4 Ιουνίου 1940). Το “θαύμα” της εκκενώσεως της Δουνκέρκης στέρησε την Γερμανία από την δυνατότητα να κάμψει την αντίσταση της Βρετανίας και να κερδίσει τον πόλεμον το καλοκαίρι του 1940.
12. Από την μνημειώδη ομιλία του Τσώρτσιλ στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 4 Ιουνίου 1940.
13. Η φράση αυτή, καθώς και μια ιδιόχειρη σημείωση προς τον εκδότη της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Γεώργιον Βλάχον, “υπέρ την Νίκην η Δόξα”, θα δώσουν αφορμή σε ορισμένους να υποστηρίξουν ότι ο Μεταξάς δεν πίστευε ότι ήταν δυνατόν να νικήσουμε τους Ιταλούς. Παραπέμπουν και στο “Ημερολόγιό” του, όπου την δεύτερη μέρα του πολέμου σημειώνει: “Με ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη”. Βεβαίως, ένας υπεύθυνος ηγέτης πρέπει να αντιμετωπίζει όλα τα ενδεχόμενα. Δεν ήταν δυνατόν ο Μεταξάς, με το επιτελικό του δαιμόνιο, να συμμερισθεί την ανεύθυνη αισιοδοξία, με την οποίαν οι πιτσιρικάδες της Αθήνας έγραφαν με κιμωλία στα τραμ και τα λεωφορεία “ΑΘΗΝΑ-ΤΙΡΑΝΑ-ΡΩΜΗ”, περιφρονώντας Γεωγραφία και Στρατηγική.
14. Πρόκειται, κατά πάσαν πιθανότητα, για τον Νικόλαον Κρανιωτάκην, αρχισυντάκτη της ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ και της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.
15. Εννοεί την ηττοπαθή πολιτικήν, ιδίως του Νέβιλ Τσάμπερλαιν, που επέτρεψε στον Χίτλερ να κερδίσει χρόνο για συμπλήρωση των εξοπλισμών της Γερμανίας και να αποτολμήσει την ανακατάληψη της Ρηνανίας, την ενσωμάτωση της Αυστρίας, την διάλυση της Τσεχοσλοβακίας κ.λπ.
16. Ίσως να προβλέπει ο Μεταξάς ότι παρ’ όλον ότι υπάρχει το Σύμφωνον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23ης Αυγούστου 1939, δεν αποκλείεται, μελλοντικώς, αναμέτρηση της Γερμανίας με την Σοβιετική Ένωση.
17. Υπαινιγμός για το ότι κάποτε ο Χίτλερ θα σπεύσει να βοηθήσει τον Ιταλό δικτάτορα.
18. Η επιμονή του Μεταξά να μην κηρύξει επιστράτευση οφείλεται σε αρκετούς λόγους. Παρατεταμένη επιστράτευση σημαίνει τεράστιες δαπάνες, μείωση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, κόπωση και πτώση του ηθικού των επιστρατευμένων. Ειδικώς όμως για την περίοδο που προηγήθηκε της ιταλικής επιθέσεως, υπήρχε και ο κίνδυνος να θεωρηθεί ως πρόκληση από την κυβέρνηση της Ρώμης, η έστω και μερική επιστράτευση της Ελλάδος. Ο Άγγελος Σ. Βλάχος στο βιβλίο του «Μια φορά κι έναν καιρό ένας διπλωμάτης», τόμος Α’, σελ. 57, περιγράφει μια πολιτικοστρατιωτική σύσκεψη, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου 1940, στην οποίαν έλαβε μέρος και ο ίδιος. Στην έντονη σύσταση του Στρατηγού Ι. Πιτσίκα, που ήταν Διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, για άμεση επιστράτευση, ο Μεταξάς αποκρίθηκε: «Άκουσε Πιτσίκα! Δεν κινδυνεύεις εσύ να σε βγάλει προδότη η Ιστορία! Κινδυνεύω εγώ! Αν διατάξω επιστράτευση, για έναν στρατιώτη που θα στέλνω στα σύνορα ο Μουσσολίνι θα στέλνει δύο και τότε η ελάχιστη ελπίδα που έχουμε να μην επιτύχει το σχέδιό τους θα εξατμισθεί!».
[Σημ. Φ.Μ.: Αντί ασκόπου γενικής επιστρατεύσεως, είχε γίνει, όμως, μυστική επιστράτευσις συγκεκριμένων μονάδων, είχαν γίνει ασκήσεις και είχαν αναπτυχθεί λεπτομερή σχέδια επιστρατεύσεως, τα οποία εκτελέστηκαν υποδειγματικώς. (Βλ. π.χ. Χαράλαμπος Νικολάου, ταξίαρχος ε.α., τ. καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας ΣΣΕ, «Η οργάνωση και η προπαρασκευή του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο του 1940-1941», στο «Ο Ελληνικός Στρατός και το Έπος της Β. Ηπείρου (1940-41)», εκδ. περιοδικού «Στρατιωτική Ιστορία», σειρά «Μεγάλες Μάχες», τ. 3, Οκτ. 2001.)]
19. Πρόκειται, προφανώς, για το γνωστό τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ, το οποίον κατέληγε με την φράση: “Μαζί θα μοιρασθώμεν την Νίκην”.

 

Διαβάστε περισσότερα

ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

2014-06-28 09:31

ΞΕΙΝ ΟΥ ΘΕΜΙΣ ΕΣΤ, ΟΥΔ ΕΙ ΚΑΚΙΩΝ ΣΕΘΕΝ ΕΛΘΟΙ, ΞΕΙΝΟΝ ΑΤΙΜΗΣΑΙ. ΠΡΟΣ ΓΑΡ ΔΙΟΣ ΕΙΣΙΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΞΕΙΝΟΙ ΤΕ ΠΤΩΧΟΙ ΤΕ. ΔΟΣΙΣ Δ ΟΛΙΓΗ ΤΕ ΦΙΛΗ ΤΕ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΗΜΕΤΕΡΗ.

(Ξένε δεν είναι δίκαιο, ούτε αν έλθει κανείς χειρότερος από εσένα, να μην τιμήσω τον ξένο. Διότι από τον Δια είναι όλοι και οι ξένοι και οι πτωχοί. Και το δικό μας δόσιμο μικρό αλλά γίνεται με αγάπη.)

 

Έτσι υποδέχεται ο χοιροβοσκός Εύμαιος τον μεταμφιεσμένο σε ζητιάνο Οδυσσέα.

Έτσι περιγράφεται από τον Όμηρο μια από τις πολλές σκηνές φιλοξενίας που διδάξαν στην Ελλάδα και την ανθρωπότητα τον Ξένιο Δια.

Σήμερα μετά από τόσες χιλιετίες ο Ξένιος Ζευς ξανάρχεται στο προσκήνιο, όχι για να τιμηθεί και να εκπολιτίσει αλλά για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από την τα πάντα αγοράζουσα και διαφθείρουσα παγκοσμιοποίηση.

Πριν όμως ασχοληθώ με τους όψιμα ενδιαφερθεντες για τον αρχαίο πολιτισμό μας αριστερούς διεθνιστές και τους ανέκαθεν αδιαφορούντες για οτιδήποτε πλην του κέρδους φιλελευθέρους, θα πρέπει να διαφωνήσω με τους εθνικιστές εκείνους που θεωρούν ότι προσφέρουν υπηρεσίες στο Έθνος και την ανθρωπότητα παρουσιάζοντας τους προγονούς μας περίπου ως άλλους Ταύρους και Βουσιρεις να κακοποιούν τους αλλοφύλους ξένους που είχαν την ατυχία να έρθουν στον τόπο τους, επιφυλάσσοντας την από τον Ξένιο επιβαλλόμενη φιλοξενία μόνο για τους Έλληνες στο γένος.

Φαίνεται ότι θεωρούν τον Οδυσσέα μέγα απατεώνα όταν ξέροντας πως ο Ζευς προστατεύει μόνο τους Έλληνες, τον επικαλείται στους Λαιστρυγόνες , την Κίρκη, τον Αίολο και τον Φαιακα Αλκίνοο.

Ακόμη και στον κύκλωπα Πολύφημο.

 

ΑΛΛ ΑΙΔΕΙΟ ΦΕΡΙΣΤΕ, ΘΕΟΥΣ. ΙΚΕΤΑΙ ΔΕ ΤΟΙ ΕΙΜΕΝ. ΖΕΥΣ Δ ΕΠΙΤΙΜΗΤΩΡ ΙΚΕΤΑΩΝ ΤΕ ΞΕΙΝΩΝ ΤΕ, ΞΕΙΝΙΟΣ.

(αλλά σεβάσου αγαπητέ τους Θεούς. Ικέτες δικοί σου είμαστε. Ο Ζευς δε είναι ο προστάτης των ικετών και των ξένων , ο Ξένιος.)

 

Και απ τον Όμηρο μέχρι τον Πλάτωνα δεν αλλάζουν πολλά πράγματα.

 

ΠΡΟΣ Δ ΑΥ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΔΙΑΝΟΗΤΕΟΝ ΩΣ ΑΓΙΩΤΑΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΟΝΤΑ. ΣΧΕΔΟΝ ΓΑΡ ΠΑΝΤ ΕΣΤΙ ΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΙΣ ΘΕΟΝ ΑΝΗΡΤΗΜΕΝΑ ΤΙΜΩΡΟΝ ΜΑΛΛΟΝ. ΕΡΗΜΟΣ ΓΑΡ ΩΝ Ο ΞΕΝΟΣ ΕΤΑΙΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΕΛΕΕΙΝΟΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΚΑΙ ΘΕΟΙΣ. Ο ΔΥΝΑΜΕΝΟΣ ΟΥΝ ΤΙΜΩΡΕΙΝ ΜΑΛΛΟΝ ΒΟΗΘΕΙ ΠΡΟΘΥΜΟΤΕΡΟΝ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΔΕ ΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΣ Ο ΞΕΝΙΟΣ ΕΚΑΣΤΩΝ ΔΑΙΜΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΤΩ ΞΕΝΙΩ ΣΥΝΕΠΟΜΕΝΟΙ ΔΙΙ.

(Προς δε του ξένους πρέπει να θεωρούνται ιερότατες οι συμφωνίες. Διότι σχεδόν όλα τα αμαρτήματα των ξένων και προς τους ξένους από τους πολίτες είναι υπό την εποπτεία Θεού περισσότερο εκδικητικού. Διότι ο ξένος όντας έρημος φίλων και συγγενών είναι περισσότερο άξιος οίκτου από ανθρώπους και Θεούς. Αυτός λοιπόν που μπορεί να τιμωρήσει οποίον τους αδικεί βοηθά προθυμότερα. Μπορεί δε εξόχως ο Ξένιος Δαίμων κάθε ξένου και Θεός, ακολουθώντας τον Ξένιο Δια.)

 

Μιλώντας για τους Θεούς των ξένων που ακολουθώντας τον Ξένιο Δια θα εκδικηθούν όποιον αδικήσει τους προστατευόμενους τους, ο Πλάτωνας σαφώς δεν διαχωρίζει τους αλλοφύλους ξένους .

Ο Ξένιος Δίας όμως προστατεύει τους ξένους και απαιτεί να τους δοθεί η βοήθεια που χρειάζονται για να γυρίσουν σπίτι τους η να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Δεν επιβάλλει στους νοικοκύρηδες να μοιραστούν την περιουσία τους με τον ξένο.

Γιατί αν είσαι διατεθειμένος να μοιραστείς την περιουσία σου σίγουρα θα βρεθούν παρά πολλοί να ζητήσουν μερίδιο.

Στο τέλος θα διαπιστώσεις ότι οι άλλοι δεν θα είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν την περιουσία που απέκτησαν μαζί σου.

 

ΣΤΑΣΙΩΤΙΚΟΝ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗ ΟΜΟΦΥΛΟΝ, ΕΩΣ ΑΝ ΣΥΜΠΝΕΥΣΗ. ΩΣΠΕΡ ΓΑΡ ΟΥΔ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΧΟΝΤΟΣ ΠΛΗΘΟΥΣ ΠΟΛΙΣ ΓΙΓΝΕΤΑΙ, ΟΥΤΩΣ ΟΥΔ ΕΝ ΤΩ ΤΥΧΟΝΤΙ ΧΡΟΝΩ. ΔΙΟ ΟΣΟΙ ΗΔΗ ΣΥΝΟΙΚΟΥΣ ΕΔΕΞΑΝΤΟ Η ΕΠΟΙΚΟΥΣ, ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΔΙΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ. ΟΙΟΝ ΤΡΟΙΖΗΝΙΟΙΣ ΑΧΑΙΟΙ ΣΥΝΩΚΟΙΣΑΝ ΣΥΒΑΡΙΝ, ΕΙΤΑ ΠΛΕΙΟΥΣ ΟΙ ΑΧΑΙΟΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΙ ΕΞΕΒΑΛΟΝ ΤΟΥΣ ΤΡΟΙΖΗΝΙΟΥΣ,ΟΘΕΝ ΤΟ ΑΓΟΣ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟΙΣ ΣΥΒΑΡΙΤΑΙΣ. ΚΑΙ ΕΝ ΘΟΥΡΙΟΙΣ ΣΥΒΑΡΙΤΑΙ ΤΟΙΣ ΣΥΝΟΙΚΗΣΑΣΙΝ (ΠΛΕΟΝΕΚΤΕΙΝ ΓΑΡ ΑΞΙΟΥΝΤΕΣ ΩΣ ΣΦΕΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΞΕΠΕΣΟΝ). ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΙΣ ΟΙ ΕΠΟΙΚΟΙ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ ΦΩΡΑΘΕΝΤΕΣ ΕΞΕΠΕΣΟΝ ΔΙΑ ΜΑΧΗΣ. ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΣΑΙΟΙ ΤΩΝ ΧΙΩΝ ΦΥΓΑΔΑΣ ΕΙΣΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΜΑΧΗΣ ΕΞΕΒΑΛΟΝ. ΖΑΓΚΛΑΙΟΙ ΔΕ ΣΑΜΙΟΥΣ ΥΠΟΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΕΞΕΠΕΣΟΝ ΑΥΤΟΙ. ΚΑΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΤΑΙ ΟΙ ΕΝ ΤΩ ΕΥΞΕΙΝΩ ΠΟΝΤΩ ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΕΠΕΓΑΓΟΜΕΝΟΙ ΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ. ΚΑΙ ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΤΥΡΑΝΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΑΣ ΠΟΙΗΣΑΜΕΝΟΙ ΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΜΑΧΗΝ ΗΛΘΟΝ. ΚΑΙ ΑΜΦΙΠΟΛΙΤΑΙ ΔΕΞΑΜΕΝΟΙ ΧΑΛΚΙΔΑΙΩΝ ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΕΞΕΠΕΣΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥΤΩΝ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΑΥΤΩΝ.

( είναι αιτία στάσεων και το μη ομόφυλο, μέχρι να επέλθει σύμπνοια. Διότι όπως δεν γίνεται Πόλη εκ του τυχόντος πλήθους, έτσι δεν γίνεται και στον τυχόντα χρόνο. Γι αυτό όσοι εδέχθησαν σύνοικους οι εποίκους, οι περισσότεροι στασίασαν. Όπως όταν οι Αχαιοί με τους Τροιζηνίους κατοίκησαν μαζί την Συβαριν, έπειτα οι Αχαιοί αφού έγιναν περισσότεροι εδίωξαν τους Τροιζηνίους …….κλπ )

 

Ο Αριστοτέλης μας πληροφορεί για τις στάσεις που έγιναν όταν κάποιοι Έλληνες δεχτήκαν να συνοικήσουν με κάποιους επίσης Έλληνες.

Άλλοι τρόμαξαν να πάρουν πίσω την χωρά τους και άλλοι την έχασαν από τους «φιλοξενούμενους».

Αν ομόφυλοι δεν μπορούν εύκολα να μονιάσουν και να γίνουν ένας λαός, καταλαβαίνουμε τι γίνεται όταν συνοικούν διαφορετικές φυλές.

Παραδείγματα δεν μπορώ να παραθέσω.

Δεν ξέρω να υπήρξαν στο παρελθόν λαοί αρκετά ηλίθιοι για να παραχωρήσουν την χωρά τους σε ειρηνικά εισβάλοντες πληθυσμούς αλλόφυλων.

Νομίζω όμως ότι θα ήταν χρήσιμο να δούμε τι προσφέρει και σε ποιους το ανακάτεμα των φυλών σε ένα κράτος.

Γι αυτό θα χρησιμοποιήσω παραδείγματα λαών που αναγκαστήκαν να συνοικήσουν.

Η διάλυση της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας, όπως και η βίαιες συγκρούσεις στα Βαλκάνια, μετά την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, διαψεύδουν όποιον υποστηρίζει ότι οι λαοί μπορούν να συμβιώσουν σε πολυεθνικά κράτη.

Όπου αυτό γίνεται, γίνεται δια της βίας και της επιβολής ενός λαού σε άλλους.

Ακόμη όμως και οι κατακτητές λαοί ελάχιστα και πρόσκαιρα ωφελούνται από το κατόρθωμα τους.

Αντίθετα η ολιγαρχία των κατακτητών πλουτίζοντας υπέρμετρα υποδουλώνει ασφαλέστερα τον λαό της ενώ οι ολιγαρχίες των κατεκτημένων μένουν ικανοποιημένες απ την κατάκτηση που εξασφαλίζει την υπακοή των λαών τους σ αυτές.

Τελικά η ολιγαρχίες ανεξαρτητοποιούνται από τους λαούς τους, δημιουργώντας μισθοφορικούς πολυφυλετικούς στρατούς και επιβάλλοντας άνωθεν δόγματα και ήθη προσπαθώντας να ομογενοποιήσουν τους εκπεσόντες σε προς άρμεγμα κοπάδι, λαούς.

Ο κομουνισμός στην ΕΣΣΔ και στην Γιουγκοσλαβία, ο Χριστιανισμός στο Βυζάντιο και γενικότερα στην Ευρώπη και το Ισλάμ στην Ανατολία είναι άνωθεν δόγματα που επέτρεψαν σε μια πολυφυλετική ολιγαρχία να υποδουλώσει τους λαούς.

Εκτός του ότι δεν φαίνεται να τα κατάφεραν τελικά να τους ομογενοποιήσουν , τα «άνωθεν» επιβαλλόμενα δόγματα εξυπηρετούν τους «άνωθεν» επιβάλλοντας τα και όχι τους λαούς.

Οι βυζαντινοί άρχοντες, οι Τούρκοι πασάδες και τα στελέχη του κόμματος είναι παραδείγματα ευνοημένων από αυτές τις ολιγαρχίες ενώ οι εξαθλιωμένοι λαοί είναι η κατάληξη της «πολυπολιτισμικοτητας» όπως αρχίζουμε ήδη να διαπιστώνουμε και από πρώτο χέρι.

Τώρα ένα νέο δόγμα φιλοδόξει να κατακτήσει τον πλανήτη έχοντας ως πρότυπο τις πολυπολιτισμικές ΗΠΑ όπου το «Αμερικανικό όνειρο» τροφοδοτούμενο από τους εφιάλτες άλλων, από τους Ινδιάνους κάποτε μέχρι την Συρία και το Ιράκ σήμερα, κρατεί σε καταστολή τα έθνη που τις κατοικούν.

Είναι το «δόγμα των αγορών» που με όχημα τον παγκοσμιοποιημενο φιλελευθερισμό αλλά και τον αριστερό διεθνισμό θέλει να φτιάξει την δική του αυτοκρατορία.

Με όπλο του τον κοινοβουλευτισμό που μασκαρεμένος σε δημοκρατία παραδίδει την εξουσία των λαών στις «αγορές».

Το ανακάτωμα των πληθυσμών που μετατρέπει τα κράτη σε μίνι αυτοκρατορίες, στοχεύει στην εξασθένιση της δυνατότητας αντίδρασης των λαών, αλλά εν τω μεταξύ παρέχει και φθηνά εργατικά χεριά.

Η ανεργία που προκαλείται από την αφθονία εργατικών χεριών δίνει τεραστία εξουσία πάνω στους εργαζόμενους οι όποιοι εξαθλιώνονται ενώ οι «αγορές» και οι εκπρόσωποι τους έγιναν πλουσιότεροι από ποτέ.

Με βάση την ιστορία θα πρέπει να περιμένουμε αν οι λαοί δεν πάρουν την κατάσταση στα χεριά τους ότι όπως όλες οι αυτοκρατορίες έτσι κι αυτή θα αποκτήσει τελικά τον αυτοκράτορα της.

Χώρες όπως η δική μας που έχουν την τύχη να διαθέτουν πλούτο και επιρροή μετατρέπονται σε καταραμένες λόγω των ευκαιριών που παρέχουν στα αρπακτικά, όσο οι εκλεγμένοι κατ όνομα μεν από τον λαό ,κατ ουσίαν δε απ τις «αγορές» ηγέτες μας μαζεύουν μίζες, μισθούς και χορηγίες απ όπου μπορούν.

Ο μισθοφορικός στρατός ο όποιος έχει ήδη ξεκινήσει να στήνεται θα μπορέσει να αποδώσει τα αναμενόμενα μόλις γίνει πολυφυλετικός βάζοντας την ταφόπλακα στις όποιες ελευθερίες μπορούν ακόμη να εγγυηθούν ο πατριωτισμός των μονίμων και η λαϊκή βάση των έφεδρων του στρατεύματος.

Μέσα σ αυτό το σάπιο και εξευτελιστικό για τον άνθρωπο περιβάλλον, μόνο σαν κακόγουστο αστείο μπορεί να ακουστεί η επίκληση του Ξενίου Διός για να δικαιολογηθούν οι προσπάθειες αφανισμού των Ελλήνων.

Ο ίδιος Οδυσσέας που επικαλείται συχνότατα τον Ξένιο Δια δεν θεώρει καθόλου φιλοξενούμενους τους μνηστήρες που κάθονται απρόσκλητοι στο παλάτι του, σπαταλούν την περιουσία του και επιβουλεύονται την ζωή του γιου του.

Όχι μόνο δεν τους φιλοξένει αλλά και θεώρει θανάσιμη προσβολή την εισβολή στο χώρο του από ανθρώπους που προφανώς πιστεύουν ότι «οι δυνατοί πάνε ακάλεστοι στα δείπνα των αδύναμων».

Οι πόρτες του μεγάρου κλειδώνονται για να μην φύγει κανένας ζωντανός.

 

ΑΛΛ ΕΣΥ, ΔΙ ΕΥΜΑΙΕ, ΦΕΡΩΝ ΑΝΑ ΔΩΜΑΤΑ ΤΟΞΟΝ ΕΝ ΧΕΙΡΕΣΙΝ ΕΜΟΙ ΘΕΜΕΝΑΙ, ΕΙΠΕΙΝ ΤΕ ΓΥΝΑΙΞΙ ΚΛΗΙΣΕ ΜΕΓΑΡΟΙΟ ΘΥΡΑΣ ΠΥΚΙΝΩΣ ΑΡΑΡΥΙΑΣ.

(Αλλά εσύ, θεϊκέ Εύμαιε, φέρνοντας το τόξο από τα δωμάτια βαλτό στα χεριά μου, και πες στις γυναίκες να κλείσουν καλά τις πόρτες του μεγάρου.)

 

Ξένος είναι αυτός που βρέθηκε στην χωρά σου και ζητεί την βοήθεια σου, όχι αυτός που μπήκε παρά την θέληση σου και ζητεί να στην αφαιρέσει η να την μοιραστείτε.

Καλό είναι να εφαρμόσουμε τώρα την μέθοδο του Οδυσσέα σ αυτούς που προσπαθούν να μας επιβάλλουν αυτήν την κατάσταση, για να μην χρειαστεί σε μερικά χρόνια να στραφούμε εναντίον όσων είδαν φως και μπήκαν.

Γιατί το να πολεμήσουμε αυτούς που προκαλούν αυτές τις καταστάσεις και όχι αυτούς που προσπαθούν να βρουν μια καλύτερη ζωή είναι και πιο δίκαιο και ευκολότερο.

Αν έρθουμε στην ανάγκη να διεκδικήσουμε την χωρά μας από τους πανταχόθεν συρρέοντες λαθρομετανάστες τότε οι χρησιμοποιούντες κατά κόρον το επιχείρημα «κι αυτοί άνθρωποι είναι» θα ξαναθυμηθούν τι σημαίνει άνθρωπος γιατί προφανώς το έχουν ξεχάσει.

 

ΩΣΠΕΡ ΓΑΡ ΚΑΙ ΤΕΛΕΩΘΕΙΣ ΒΕΛΤΙΣΤΟΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΣΤΙΝ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΘΕΙΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΗΣ ΧΕΙΡΙΣΤΟΝ ΠΑΝΤΩΝ. ΧΑΛΕΠΩΤΑΤΗ ΓΑΡ ΑΔΙΚΙΑ ΕΧΟΥΣΑ ΟΠΛΑ

Διότι όπως και ο τελειοποιημένος άνθρωπος είναι το καλύτερο από τα ζώα, έτσι και όταν χωριστεί από τον νόμο και την δικαιοσύνη είναι το χειρότερο όλων. Γιατί είναι χειρότερη η αδικία όταν έχει όπλα.

 

Θα ήταν καλυτέρα να το θυμηθούν πριν τους το θυμίσει το λεπίδι στο σβέρκο τους.

Οι λαθρομετανάστες δεν είναι ξένοι που ζητούν βοήθεια για να συνεχίσουν το ταξίδι τους αλλά άποικοι που ζητούν χωρά εγκατάστασης.

Όχι για να ξεφύγουν από την φτώχεια που πάντα είχαν στις πατρίδες τους ούτε κυνηγημένοι από τον πόλεμο που δεν έχει σταματήσει ποτέ, αλλά γιατί η παγκοσμιοποίηση θέλει φθηνούς δούλους και αποδυναμωμένους λαούς.

Είναι θέμα χρόνου να μας θεωρήσουν υπευθύνους για την εξαθλίωση τους, και εμπόδιο για την ευημερία τους.

Εμείς τι περιμένουμε απ αυτήν την κατάσταση;

Τι κερδίζει η χωρά μας;

Τελικά ποιοι είμαστε «εμείς» και τι είναι « η χωρά μας»;

Ο Ισοκράτης γραφεί

 

ΚΑΙΤΟΙ ΧΡΗ ΠΟΛΙΝ ΜΕΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΖΕΙΝ ΜΗ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΚΗ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΑΣ ΑΘΡΟΙΖΟΥΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΟΙΚΙΣΑΝΤΩΝ ΜΑΛΛΟΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΣΩΖΟΥΣΙΝ.

(αν και πρέπει να καλοτυχίζουμε όχι την πόλη που μάζεψε πολλούς πολίτες απ όπου νάνε, αλλά αυτή που διασώζει καλυτέρα το γένος αυτών που την πρωτοκατοίκησαν.)

 

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αριστοτέλης στα ελαττώματα της πολυάνθρωπης πόλης βάζει και την δυνατότητα να πολιτογραφούνται ευκολότερα οι ξένοι που αποκτούν έτσι προνομία που δεν τους ανήκουν.

ΕΤΙ ΔΕ ΞΕΝΟΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΟΙΚΟΙΣ ΡΑΔΙΟΝ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΤΗΣ (ΠΟΛΥΑΝΘΡΩΠΟΥ) ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

 

Σκοπός του κράτους είναι να οργανωθούν οι πολίτες του με στόχο την επιβίωση και την ευτυχία τους. Η χωρά μαζί με όλα τα περιουσιακά τους στοιχειά κληροδοτείται στους απογόνους τους.

«Εμείς» είμαστε όσοι δια των οπλών και αν χρειαστεί και με την ζωή μας διεκδικούμε την «χωρά μας» που θα ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς και οι απόγονοι μας.

Αυτό βεβαία προϋποθέτει ότι τόσο το κράτος όσο και η χωρά ανήκει στους πολίτες, πράγμα που σήμερα μάλλον δεν ισχύει.

Αλλιώς οι πολίτες όπως την περιουσία τους την αφήνουν όχι σε λαθρομετανάστες αλλά στους απογόνους τους, στους ιδίους θα άφηναν και την χωρά τους και την εξουσία σ αυτήν.

Τώρα αυτοί που κατέχουν την εξουσία και εκμεταλλεύονται την χωρά δεν την μοιράζονται ούτε με τους λαθρομετανάστες ούτε με τους πολίτες, αλλά μοιράζουν τα δικαιώματα και τους τίτλους ιδιοκτησίας της χωράς που οι πολίτες κέρδισαν με αίμα γενεών, σε όλους.

Ως γνωστόν όταν κάτι ανήκει σε όλους δεν ανήκει σε κανέναν.

Μια χωρά που δεν ανήκει σε κανένα την εκμεταλλεύεται όποιος μπορεί.

Χαρακτηριστικό, που εξηγεί μέχρι ένα σημείο το γιατί δεν έχει μεγάλη διάφορα ο μετανάστης από τον πολίτη σήμερα, είναι ένα ακόμη απόσπασμα από τα «πολιτικά» του Αριστοτέλη.

 

ΟΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΙΤΗΣ Ο ΜΕΤΕΧΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ. ΩΣΠΕΡ ΜΕΤΟΙΚΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΜΗ ΜΕΤΕΧΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ.ΑΛΛ ΟΠΟΥ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΕΠΙΚΕΚΡΥΜΜΕΝΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΑΠΑΤΗΣ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΣΥΝΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ.

(Διότι λέγεται πολίτης αυτός που μετέχει στα αξιώματα. Σαν μετανάστης είναι ο μη μετέχων των αξιωμάτων. Αλλά όπου αυτό είναι κρυφό, είναι για να εξαπατούνται οι κάτοικοι.)

 

Μας κρατούν κρυφό ότι δεν γίνεται να είσαι πολίτης αν ποτέ δεν μετέχεις σε κάποιο αξίωμα, για να μας κοροϊδεύουν ότι όλοι μας μετέχουμε ισότιμα στα κέρδη από την εκμετάλλευση της χωράς μας.

Αυτό βεβαία είναι ψέμα. Στην πραγματικότητα λίγοι εκμεταλλεύονται την χωρά και τους κατοίκους της.

Έτσι λοιπόν ελάχιστα διαφέρουμε από τους μετανάστες που στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων, αφού τα πολιτικά μας δικαιώματα στην ουσία εξαντλούνται σε μια ψήφο κάθε τέσσερα χρόνια.

Οι άρχοντες μας πάντα δηλώνουν υπερήφανα ότι δεν κάνουν «ρατσιστικές» διακρίσεις.

Αυτό δεν οφείλετε στην φιλανθρωπία που όλοι ξέρουμε ότι δεν διαθέτουν αλλά στο ότι δεν επιλέγονται από τον Ελληνικό λαό για να υπηρετούν τα συμφέροντα του αλλά από μια παγκόσμια ολιγαρχία για να προωθούν την παγκοσμιοποίηση.

Οι άρχοντες μας δεν βγαίνουν με την ψήφο του λάου αλλά με τα λεφτά των τραπεζιτών και τα κανάλια των καταχρεωμένων στις τράπεζες εργολάβων.

 

Έναν τρόπο να ωφελείται και το κράτος και ένας λογικός αριθμός μεταναστών δίνει ο Πλάτωνας

 

ΙΕΝΑΙ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΟΙΚΗΣΙΝ ΕΠΙ ΡΗΤΟΙΣ, ΩΣ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΟΥΣΗΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΤΩ ΒΟΥΛΩΜΕΝΩ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΝΩ ΚΑΤΟΙΚΕΙΝ , ΤΕΧΝΗΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩ ΚΑΙ ΕΠΙΔΗΜΟΥΝΤΙ ΜΗ ΠΛΕΟΝ ΕΤΩΝ ΕΙΚΟΣΙΝ ΑΦ ΗΣ ΑΝ ΓΡΑΨΗΤΑΙ, ΜΕΤΟΙΚΙΟΝ ΜΗΔΕ ΣΜΙΚΡΟΝ ΤΕΛΟΥΝΤΙ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΕΙΝ, ΜΗΔΕ ΑΛΛΟ ΑΥ ΤΕΛΟΣ ΕΝΕΚΑ ΤΙΝΟΣ ΩΝΗΣ Η ΚΑΙ ΠΡΑΣΕΩΣ. ΟΤΑΝ Δ ΕΞΗΚΩΣΙΝ ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΛΑΒΟΝΤΑ ΟΥΣΙΑΝ ΑΠΙΕΝΑΙ.

Ας έρθει λοιπόν όποιος θέλει σαν μέτοικος υπό όρους. Θα υπάρχει μέρος για να μείνει όποιος θέλει και μπορεί, που ξέρει κάποια τέχνη και θα μείνει όχι πάνω από 20 χρόνια από την εγγραφή του ως μέτοικος. Μετοικιον (εισφορά) ούτε μικρό μη δίνοντας εκτός από του να είναι σώφρων, ούτε φόρο κανένα εξ αιτίας αγοράς η πώλησης. Όταν δε συμπληρωθούν τα χρόνια θα πάρει την περιουσία του και θα φύγει.

 

Έτσι επιτρέπεται στον μετανάστη, χωρίς να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, να εργαστεί προς το συμφέρον και δικό του και των πολιτών που δεν τον βλέπουν σαν απειλή, ούτε σαν επίδοξο συνιδιοκτήτη.

Του παραχωρείται το δικαίωμα να εργαστεί και να κερδίσει.

Κανείς δεν έχει δικαίωμα να του παραχωρεί τίτλους κυριότητας στην χωρά, ούτε να του επιτρέπει να δημιουργεί προβλήματα με την συμπεριφορά του, πολύ περισσότερο να εγκληματεί.

Η συμπεριφορά των μεταναστών στην Ελλάδα είναι απαράδεκτη.

Μερικοί μιλανε για υψηλή εγκληματικότητα αλλά στην ουσία πρόκειται για λεηλασία.

Η λέξη λεηλασία ακούγεται ίσως υπερβολική όχι γιατί ο αριθμός των νεκρών είναι μικρός και η λεία ευτελής αλλά γιατί συνήθως των λεηλασιών προηγείται κάποια μάχη την όποια όμως το Ελληνικό κράτος φαίνεται να μην θέλει να δώσει υπέρ των Ελλήνων.

Ο μονός λόγος που δεν έχουμε μάχες είναι ότι ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να μας σκοτώνουν και να λεηλατούν το κράτος μας.

Το ότι το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών είναι απλοί άνθρωποι που αναζητούν καλύτερη ζωή, δεν είναι δικαιολογία για την λεηλασία και την σφαγή των Ελλήνων, ενώ όταν θα υπάρξει η αναπόφευκτη σύγκρουση μερικές χιλιάδες ένοπλοι είναι αρκετοί για να αιματοκυλίσουν την Ελλάδα και οι υπόλοιποι θα αναγκαστούν να διαλέξουν στρατόπεδο το οποίο δεν υπάρχει δυσκολία να μαντέψουμε πιο θα είναι.

Σε οποιαδήποτε υγιή κοινωνία δεν θα είχε μείνει ούτε ίχνος αλλοδαπού και θα ήταν ευχαριστημένοι όσοι θα κατάφερναν να φύγουν ζωντανοί.

Στο ανθελληνικό όμως κράτος μας, οποιαδήποτε αντίδραση του αγανακτισμένου Έλληνα δεν μένει ατιμώρητη από την «κοινωνία» του «καναλισταν» ενώ αν αντιδράσει πιο δυναμικά η αν απλώς τύχει να εμπλακεί σε καυγά, δεν γλυτώνει με τίποτα τις κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, ρατσιστικού εγκλήματος και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση.

Δεν είμαι υπέρ της παρανομίας αλλά εδώ ξεκάθαρα πρόκειται για μια από τις πάμπολλες περιπτώσεις που το ανθελληνικό και αντιλαϊκό κράτος σε βάζει να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο παρανομίες αρνούμενο πρώτο αυτό να εφαρμόσει τους νομούς.

Υπάρχουν νομοί για τους παράνομα εισερχομένους στα κράτη, οι οποίοι θα έπρεπε να τηρηθούν εξ αρχής και να μην επιτραπεί να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση η όποια μονό να χειροτερεύει μπορεί όσο την αφήνουμε.

Αντί όμως να εφαρμόζουν τους νομούς ρητορεύουν περί Ξενίου Διός και φιλανθρωπίας.

 

Πρέπει όμως το ίδιο να λέει ο ρήτορας με το νόμο. Όταν αλλά λέει ο νόμος και αλλά ο ρήτορας, στο δίκαιο του νομού πρέπει να δίνουμε την ψήφο και όχι στην ξεδιαντροπιά του ρήτορα.

ΧΡΗ ΓΑΡ Ω ΑΝΔΡΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΤΟ ΑΥΤΟ ΦΘΕΓΓΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΡΗΤΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ. ΟΤΑΝ ΔΕ ΕΤΕΡΑΝ ΜΕΝ ΦΩΝΗ ΑΦΙΗ Ο ΝΟΜΟΣ, ΕΤΕΡΑΝ ΔΕ Ο ΡΗΤΩΡ, ΤΩ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩ ΧΡΗ ΔΙΔΟΝΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟΝ, ΟΥ ΤΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑ.

Αισχίνης

 

Oι προγονοί μας είχαν ξεκάθαρες και λογικές θέσεις .

Ώρες ώρες νομίζω ότι επί δυόμισι χιλιετίες επινοούνται διάφορες μπερδεμένες και παράλογες θεωρίες μόνο και μόνο γιατί κανένας δεν θα μπορούσε να πει κάτι ξεκάθαρο και λογικό που να μην έχει ήδη ειπωθεί από τότε.

Σήμερα επικαλούνται διάφορες θεωρίες για να πείσουν ότι οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις και τράπεζες που έχουν αιχμαλωτίσει τα κράτη μπορεί να δουλεύουν προς όφελος των λαών, παρόλο που η η λογικη αντιτιθεται και η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Η απίστευτη συσσώρευση του πλούτου στα χεριά λίγων και η ολοένα μεγαλύτερη φτωχοποίηση των λαών δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών.

Είναι θέμα χρόνου ποτέ η ολιγαρχία θα διεκδικήσει τα προ του Σόλωνος που απαγόρευσε «το δανειζειν επί τοις σωμασιν» και θα μας κάνει δούλους λόγω χρεών.

Παλιές ιστορίες που είχαν ξεχαστεί σε κάποια γωνία της Γέννεσης θα ξαναειπωθούν, και οι μαυραγορίτες θα ανακηρυχθούν για άλλη μια φορά αγαπητοί του Θεού.

 

καὶ ἐκτησατο Ἰωσὴφ πᾶσαν τὴν γῆν τῶν αἰγυπτιων τῷ φαραω· ἀπεδοντο γὰρ οἱ αἰγυπτιοι τὴν γῆν αὐτῶν τῷ φαραω, ἐπεκρατησε γὰρ αὐτῶν ὁ λιμος· καὶ ἐγενετο ἡ γῇ τῷ φαραω,   καὶ τὸν λαὸν κατεδουλωσατο αὐτῷ εἰς παῖδας ἀπ᾿ ἄκρων ὁριων αἰγυπτου ἕως τῶν ἄκρων,

 (Έτσι δε ο Ιωσήφ ηγόρασε δια τον Φαραώ όλην την χώραν των Αιγυπτίων. Διότι οι Αιγύπτιοι επώλησαν την χώραν των στον Φαραώ, επειδή ο μεγάλος λιμός διήρκεσε πολύ. Η Αίγυπτος έγινεν ιδιοκτησία του Φαραώ και τον ίδιον τον λαόν τον υποδούλωσε σαν σκλάβους στον Φαραώ από το ένα άκρον της Αιγύπτου μέχρι το άλλο)

 

Τότε τουλάχιστον οι Αιγύπτιοι πήραν σιτάρι για να τραφούν, εμείς σήμερα παίρνουμε αέρα κοπανιστό από τις τράπεζες που μας δανείζουν το χρήμα που τους παραχωρήσαμε το δικαίωμα να κόβουν, χρεωνόμενοι με τους τόκους .

Τα μνημόνια που υποδούλωσαν την χωρά μας λόγω χρεών είναι οι πρώτες κρούσεις.

Το μπόλιασμα ξένων πληθυσμών στην χωρά μας εξασφαλίζει την αδυναμία αντίδρασης και την δυνατότητα υποκίνησης εξεγέρσεων στάσεων και ταραχών όποτε χρειαστεί.

Εξασφαλίζει το ότι ο νόμιμος κάτοικος και ιδιοκτήτης της χώρας δεν θα μπορέσει ποτέ να διεκδικήσει την εξουσία που κέρδισε με το αίμα του και έχασε απ το μυαλό του.

Οι φιλελεύθεροι και ευρωπαϊστές κυβερνώντες τους αφήνουν να εγκατασταθούν και οι αριστερή διεθνιστική αντιπολίτευση τους οργανώνει εναντίον των Ελλήνων.

Όταν πια ο κίνδυνος είναι τόσο ορατός που δεν μπορεί να κρυφτεί με τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, ψηφίζουν «αντιρατσιστικούς νόμους» για να εμποδίσουν τους Έλληνες να διαμαρτύρονται για την λεηλασία της χώρας τους .

Μιλάμε για ειρηνική συμβίωση των λαών ενώ η ιστορία είναι γεμάτη από φρικαλεότητες που ακολούθησαν τέτοια εγχειρήματα.

Μιλάμε για φουκαράδες που ζητάνε μια θέση στον ήλιο, ενώ το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αποκεφαλισμούς, ευνουχισμούς, βασανισμούς μέχρι και κανιβαλισμούς των συμπατριωτών και ομοθρήσκων των φουκαράδων.

Μιλάμε για ρατσισμό όταν οι Έλληνες αγανακτούν πληρώνοντας με δεκάδες νεκρούς κάθε χρόνο την περίεργη αντίληψη των αρχών για την φιλοξενία.

Μιλάνε για φιλοξενία όταν οι φιλοξενούμενοι που δεν είναι εγκληματίες, είναι θύματα, δούλοι και αντικείμενα αγοραπωλησίας .

Μιλάμε για ανθρωπισμό όταν επιτρέπουμε σε ανθρώπους να ταξιδεύουν χιλιάδες μιλιά από τις χώρες τους για να πεθάνουν πρεζάκηδες στα σοκάκια της Αθηνάς.

Μιλάμε για ειρήνη και δημιουργούμε τις συνθήκες για σφαγή.

Αν δεν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λογικά όσο έχουμε καιρό, τα πράγματα θα ακολουθούσουν τον δρόμο της φύσης και όχι των ευσεβών μας πόθων.

Η επίκληση του Ξενίου Διός και ο ανθρωπισμός καμιά σχέση δεν έχουν με το σκηνικό εκμετάλλευσης των λαών που στήνει η παγκόσμια τραπεζοκρατικη ολιγαρχία ούτε με το ανακάτεμα των πληθυσμών που αφήνει τα κράτη χωρίς νόμιμα Έθνη ιδιοκτήτες.

Η επιβολή αφύσικων μορφωμάτων στην θέση των κρατών, η διάλυση και το ανακάτεμα των λαών, η χωρίς μετρό συσσώρευση πλούτου και η χωρίς όριο εξαθλίωση αποτελούν Ύβρη κατά της φύσης.

Και το δικαστήριο της φύσης δεν αναγνωρίζει ελαφρυντικά, δεν ψάχνει τους ένοχους ούτε αναγνωρίζει καλές προθέσεις.

Η Νέμεση ήδη έχει κινητοποιηθεί.

Η Τίση θα επέλθει.

Όλοι θα πληρώσουμε γιατί «μαζί τα κάναμε».

Μπορεί να φαίνεται άδικο αλλά δεν είναι.

Η φύση έχει δώσει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Το ότι εφαρμόζονται οι κανόνες δεν είναι αδικία.

Είναι απλώς η πραγματικότητα που επέλεξες να αγνοήσεις.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

2014-06-25 22:36

Το πανηγύρι των εκλογών τελείωσε και ο λαός μίλησε, αν και η κατάσταση θυμίζει αυτόν που προσπαθούσε να μάθει τον πισινό του να λέει πρόβατο αλλά αυτός κόλλαγε συνέχεια στο ππρρρ.

Μετά από 40 χρόνια ο λαός φαίνεται κολλημένος μεταξύ της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και των παραγώγων τους, όπως άλλωστε τον συμβουλεύουν τα κανάλια των διαπλεκόμενων νταβατζήδων που κόπτονται για την ευημερία του.

Λέω “φαίνεται” γιατί στην πραγματικότητα οι συγκυβερνώντες συγκέντρωσαν υπολογιζόμενης της αποχής γύρω στο 16% το οποίο όμως κρίνεται ικανό για το ξεπούλημα όλης της χώρας, εν ονόματι της πλειοψηφίας και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Τώρα έχουμε το σόου του ανασχηματισμού που δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει κανέναν, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους αγωνιούντες για την ενημέρωση μας δημοσιοκαφρους να μας ταλαιπωρούν τ αυτιά με το ποιος πισινός θα καθίσει σε ποια καρέκλα.

Βέβαια τίποτε δεν θα αλλάξει με τον ανασχηματισμό, όπως τίποτε δεν άλλαξε και με την αλλαγή κυβερνήσεων και κομμάτων τόσα χρόνια, γιατί όλοι αυτοί είναι στην ουσία εκπρόσωποι της ίδιας πάνω κάτω ολιγαρχίας

Ο τελευταίος κακομοίρης ρουσφετατζής ξέρει πως δουλεύει το σύστημα αλλά όλοι κάνουν ότι το αγνοούν η πείθονται να το αγνοήσουν.

Κολλάς αφισσες και κάνεις “αγώνα” για το κόμμα το οποίο όταν έρθει στα πράγματα σε “βολεύει” κάπου και τρως απ τα ελάχιστα που περισσεύουν από την καταβόθρα του Πάγκαλου.

Βάλε στην θέση αυτού του κακομοίρη, τον Μπόμπολα, τον Αλαφούζο και όλη την παρέα, με τα μέσα προβολής που διαθέτουν, πρόσθεσε και εγχώριους και ξένους τραπεζίτες και εκπροσώπους πολυεθνικών και μετά σκέψου. Αν με μερικές αφισοκολλήσεις και σημαιοκουνήματα βολεύεσαι για μια ζωή, τι γίνεται αν διαθέτεις δυο κανάλια και τρεις εφημερίδες, συν ατελείωτα εκατομμύρια για υποστήριξη των κομμάτων;

Πέρα όμως από την μαγική εικόνα των καναλιών όπου οι ανασχηματισμοί και οι κοκορομαχίες των αχυράνθρωπων στην βουλή είναι σοβαρό θέμα, υπάρχει και η πραγματικότητα. Κοντά στους 60 ανθρώπους με 10 περίπου βουλευτές ανάμεσα τους βρίσκονται προφυλακισμένοι, χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος.

Τι λόγο μπορεί να έχει κάποιος για την προφυλάκιση του Κούζηλου; Καπετάνιος στο επάγγελμα και με λευκό ποινικό μητρώο, χωρίς καμιά ένδειξη ότι εμπλέκεται σε κάποιο έγκλημα, μόνο ότι είναι βουλευτής της Χ.Α.

Αν πω ότι κλήθηκε σ απολογία από τις ανακρίτριες γιατί σε ομιλία του χρησιμοποίησε “εμπρηστικές” εκφράσεις , θα με πιστέψει κάνεις; Αν σας πω ότι ακόμη και αυτή η ομιλία κακώς του αποδόθηκε γιατί την είχε κάνει άλλος, υπάρχει περίπτωση να μην με πάρετε με τις πέτρες;

Που να τα πεις και να σε πιστέψουν;

Ποιος θα πιστέψει ότι έστειλαν τον Ηλιόπουλο με πέντε ημερών παιδί στην φυλακή για παράνομη οπλοφορία την στιγμή που τους έδειχνε τη άδεια του όπλου;

Ότι έκαναν άρση ασυλίας του Αλεξόπουλου για ραδιοπειρατεία!!!! την στιγμή που κατέθεσε στην βουλή την άδεια του σταθμού;

Το ότι οι διώξεις έχουν ποινικό και όχι πολιτικό χαρακτήρα είναι βεβαία παραμύθι το οποίο καταλαβαίνει και ο πιο ανόητος. Οι ποινικές διώξεις γίνονται στα δικαστήρια και όχι στα κανάλια από όπου έχει εξαφανιστεί η Χ.Α. Παρακολουθώ με αηδία τους γελοίους που κουνάνε το δάκτυλο και κατακεραυνώνουν με ύφος χιλίων καρδιναλίων στα τηλεπαράθυρα το “ναζιστικό μόρφωμα”, αφού πρώτα έχουν απαιτήσει να μην υπάρχει κανείς εκπρόσωπός του εκεί για να τους απαντήσει.

Τζάμπα μάγκες απέναντι σε δεμένους και φιμωμένους.

Με ακόμη μεγαλύτερη αηδία βλέπω τον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς να αλληλοσυγχαίρονται για τις διώξεις που όμως υποτίθεται ότι δεν είναι δικό τους κατόρθωμα αλλά της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης.

Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο μ αυτά άλλα θα περάσω σε άλλα, ελάχιστα γνωστά και πολύ επικίνδυνα που περιέχονται στην δικογραφία και τα πορίσματα της “δικαιοσύνης” θέλοντας να δείξω σε τι μονοπάτια οδηγείται η δικαιοσύνη προκείμενου να εκτελέσει τις εντολές που έλαβε.

Όποιος θέλει μπορεί να βρει τόσο το πόρισμα των ανακριτριών όσο και το πόρισμα του Βουρλιωτη και τις 32 υποθέσεις του Δενδια στο διαδίκτυο για να δει και μόνος του αν σε κάτι δεν λέω την αλήθεια.

Κατ αρχάς, κάποιοι βουλευτές της Χ.Α κατηγορούνται για παράνομη οπλοκατοχή με σκεπτικό όπως το παρακάτω

 

Ένα (1) λειόκαννο επαναληπτικό όπλο (καραμπίνα- Pump
action), με πτυσσόμενο κοντάκιο, μήκους κάννης 53,2 cm και συνολικά
(με κοντάκιο πλήρως ανεπτυγμένο) 102,4cm. Η αποθήκη του είναι
χωρητικότητας επτά (7) φυσιγγίων και το όπλο του μπορεί να δεχθεί
συνολικά οκτώ (8) φυσίγγια. Το όπλο αυτό, παρότι δέχεται και
πυροδοτεί φυσίγγια κυνηγετικού όπλου, ΔΕΝ χαρακτηρίζεται,
κυνηγετικό όπλο, καθόσον φέρει πτυσσόμενο, αντί
σταθερού, κοντακίου, έχει συνολικό μήκος μικρότερο του ενός (1)
μέτρου (με κοντάκιο πλήρως συντετμημένο) και μπορεί να δεχτεί
περισσότερο από τρία φυσίγγια, αλλά ΟΠΛΟ, κατ' άρθρο 1 §1
ττερ.α’ του ν. 2168/1993, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3944/2011

Ο νόμος για τα κυνηγετικά όπλα άλλαξε και οι κυνηγοί είναι υποχρεωμένοι να έχουν ένα ειδικό εξάρτημα στο όπλο όταν κυνηγούν που περιορίζει τον αριθμό των φυσιγγίων σε τρία. Φυσικά αν δεν το κάνουν έχουν πρόστιμο αλλά σε καμιά περίπτωση μια οκτάσφαιρη καραμπίνα δεν είναι πολεμικό όπλο.

Όποιος παρατήρησε τον Μπουκουρα στην βουλή πριν τον πάρουν τα ζουμιά έδωσε στα πρακτικά μια βεβαίωση από τον αστυνομικό διευθυντή της Κορίνθου που έλεγε ακριβώς αυτό.

Με κάτι τέτοια ακροβατικά βγάλανε όλες τις κυνηγητικές καραμπίνες των βουλευτών της Χ.Α παράνομες και τους κατηγορούν για παράνομη οπλοκατοχή για όπλα που είχαν άδεια.
Μ αυτά μάλιστα κατά τις ανακρίτριες ΘΑ εξόπλιζαν και την οργάνωση.

Με δέκα δηλωμένες καραμπίνες και αλλά τόσα επίσης δηλωμένα περίστροφα θα κάνανε πραξικόπημα.
Συλλαμβάνεσαι λοιπόν ακόμη και αν το κράτος σου δίνει άδεια και αυτό δεν άφορα μόνο την Χ.Α άλλα και όλους τους κυνηγούς που διαθέτουν τέτοια όπλα και είναι χιλιάδες.
Ακόμη και για τα δυο τρία όπλα που βρέθηκαν πραγματικά χωρίς άδεια σε δυο βουλευτές, σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογείται τέτοιας μορφής δίωξη, ενώ είναι σίγουρο ότι αν ψάξουν σ οποιαδήποτε άλλα 18 σπίτια μάλλον θα βρουν περισσότερα.

Έκτος από την οπλοκατοχή για το μόνο που ακόμη και τώρα, μετά από 9 μήνες ερευνών κατηγορούνται όλοι, είναι για σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν βρει και τα σχετικά εγκλήματα της.

Όποιος θέλει μπορεί να φανταστεί το κατηγορητήριο αν η αντιτρομοκρατική και κυρίως το ΣΔΟΕ έψαχναν για 9 μήνες το ΠΑΣΟΚ η την ΝΔ.

Τα παρουσιαζόμενα από τα ΜΜΕ βίντεο με τις παρελάσεις και τις κατασκηνώσεις δυστυχώς γι αυτούς δεν είναι αξιόποινες πράξεις, όπως δεν είναι και οι φωτογραφίες με όπλα από το διαδίκτυο η οι σαγιονάρες του Κασιδιάρη.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αντιμετωπίζουν οι ανακρίτριες την έλλειψη εγκλημάτων από την “εγκληματική οργάνωση”

"δεν είναι δε αναγκαίο να έχουν εξειδικευθεί οι κατ’ ιδίαν πράξεις της
ομάδας ή να έχει εκδηλωθεί προς τα έξω δραστηριότητα ή και να έχει
σχεδιαστεί και μία ακόμη πράξη, αλλά αρκεί η ύπαρξη της οργάνωσης
με τον άνω σκοπό."

Δεν χρειάζεται λοιπόν ούτε να κάνεις ούτε καν να σχεδιάσεις εγκλήματα. Αρκεί να τοχεις σκοπό. Μεγαλοφυές!!!!

Δεν μας εξηγούν και τι γίνεται στην περίπτωση που είχες σκοπό να εγκληματήσεις αλλά στην πορεία το μετάνιωσες, ούτε γιατί μια τόσο “δεμένη” υπόθεση με δεκάδες (η εκατοντάδες κατ άλλους) πιστοποιημένα εγκλήματα χρειάζεται τέτοιες νομικές ακροβασίες. Μασώντας φύλλα δάφνης προβλέπουν τα μελλούμενα και διαβάζουν “καρδιές και νεφρά”.
Και όχι μόνο συλλαμβάνουν οι πύθιες τις δικαιοσύνης τους εγκληματίες πριν εγκληματήσουν η σχεδιάσουν καν να το κάνουν,αλλά απειλούν και όσους δεν είναι προφήτες και δεν πήραν είδηση τι είχαν στο μυαλό τους.

"Μέλος της οργάνωσης αυτής είναι εκείνος, που υποτάσσει
τη βούλησή του στη βούληση αυτής, χωρίς να είναι αναγκαία και η
προσωπική συμμετοχή του στις κατ’ ίδιαν πράξεις της οργάνωσης. Η
ένταξη του μέλους εκδηλώνεται με την ενεργητική συμμετοχή του στις
εκδηλώσεις και στις δραστηριότητες της εγκληματικής ομάδας, με την
αποδοχή των σκοπών της, ενώ μπορεί να εκδηλώνεται με τη συμμετοχή
σε στρατιωτική εκπαίδευση, εορταστικές συναθροίσεις, σε ομιλίες κλπ,,
με τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων με την προπαγάνδα υπέρ της
οργάνωσης, με τη χρηματοδότηση ή με άλλες παροχές προς αυτή, με
την προσέλκυση νέων μελών ή με άλλου είδους στήριξη της
οργάνωσης"

Αν λοιπόν κάνετε κάτι απ αυτά οι ανακρίτριες μπορεί να σας θεωρήσουν μέλος όχι του κόμματος άλλα της εγκληματικής οργάνωσης.
Αυτό γιατί σύμφωνα με το σκεπτικό τους, το κόμμα μπορεί να είναι ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ και εγκληματική οργάνωση, άρα και οποίος υποστηρίζει το κόμμα υποστηρίζει συγχρόνως και τα εγκλήματα (που είχαν σκοπό να κάνουν).


"Σύμφωνα με τις παραπάνω νομικές σκέψεις και σε συνδυασμό με
το άρθρο 29§1 του Συντάγματος, ένα πολιτικό κόμμα, που λειτουργεί
και παρίσταται με βουλευτές στο Κοινοβούλιο, οι οποίοι
αντιπροσωπεύουν την πληθυσμιακή ομάδα του λαού που τους επέλεξε,
μπορεί, συγχρόνως, να είναι και εγκληματική οργάνωση.
Και τούτο καθ’ όσον στο άρθρο 29 §1 του Συντάγματος ορίζονται
τα εξής: «Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν
ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η
οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη
λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος."

Εδώ φαίνεται ότι οι ανακρίτριες εγκατέλειψαν την προσπάθεια να βρουν εγκλήματα για την “εγκληματική οργάνωση” και βάζουν μπρος το έγκλημα της ανατροπής του πολιτεύματος. Τέτοια απελπισία!!!!

Κατ αρχάς δημιουργείται το ερώτημα, αν το κόμμα είναι και εγκληματική οργάνωση γιατί πιάνεις τους βουλευτές που σε μερικές περιπτώσεις δεν είχαν και οργανική σχέση μ αυτό και όχι τα οργανωμένα από χρονιά μέλη, που δεν έγιναν βουλευτές;

Τελικά πιο είναι το έγκλημα; Να μετέχεις ενεργά στο κόμμα/οργάνωση η το να είσαι βουλευτής; Επίσης, αν οι κυρίες αυτές έχουν δικαίωμα να κρίνουν ποιο κόμμα εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργιά του δημοκρατικού πολιτεύματος και πιο όχι, υποθέτω ότι μπορούν και οποιεσδήποτε άλλες.

Μια και οι δικαστές ούτε για κλίση τροχαίας δεν μπορούν να συμφωνήσουν και βγάζουν διαφορετικές αποφάσεις σε διαφορετικά δικαστήρια θα είχε πολύ πλάκα να τους δοθούν τέτοια δικαιώματα.

Μετά την εμπειρία μας από τους συνταγματολόγους που γνωμοδοτούν πάντα με βάση την επιστήμη τους ότι βολεύει το κόμμα τους,θα είχε ενδιαφέρον να αφεθούν οι εισαγγελείς να αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιο κόμμα είναι δημοκρατικό και ποιο όχι προφυλακίζοντας όλους τους βουλευτές του.

Και μάλιστα όχι με το τι λέει ένα κόμμα άλλα τι υποψιάζονται ότι πιστεύει πραγματικά

" με βάση: α) της αρχές, τις οποίες, πράγματι -και όχι
κατ’ επίφαση- εξυπηρετεί,"

Και με δικαιολόγηση σαν και την παρακάτω που προσπαθεί να νομιμοποιήσει την ανάμιξη των δικαστών σε ιδεολογικά θέματα.

" Χωρίς τις ανωτέρω ποινικές διατάξεις, θα έμεναν εκτός του ποινικού ελέγχου
επικίνδυνες δραστηριότητες, οι οποίες ως εκ της φύσεως ή του
συναφούς πλαισίου τους, προσβάλλουν σοβαρά τη χώρα, όταν οι
δράστες τις διαπράττουν, με σκοπό να εκφοβίσουν σοβαρά έναν
πληθυσμό, να εξαναγκάσουν αδικαιολόγητα τις δημόσιες αρχές να
εκτελέσουν οποιαδήποτε πράξη ή να απόσχουν από την εκτέλεσή της ή
να αποσταθεροποιήσουν σοβαρά ή να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις
πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας."

 

Με αυτό το σκεπτικό θα μπορούσε να συλληφθεί ως εγκληματίας οποιοσδήποτε διαδηλωτής διεκδικεί οτιδήποτε πιέζοντας τις αρχές και δημιουργώντας έκρυθμες καταστάσεις και σαν εγκληματική οργάνωση οποίο κόμμα τον υποστηρίζει.

Εκεί όμως που θα έπρεπε να είχαμε άμεσες ομαδικές συλλήψεις είναι η περίπτωση των τριών τελευταίων κυβερνήσεων, που φοβερίζοντας τον λαό με την χρεοκοπία ξεχαρβάλωσαν και ξεπούλησαν την Ελλάδα, καταστρέφοντας όντως τις πολιτικές, συνταγματικές,οικονομικές και κοινωνικές δομές.
Προσέβαλλαν την χώρα και το λαό της και ανάγκασαν τις δημόσιες αρχές, ακόμη και το ΣΤΕ να πάρουν αποφάσεις όχι σύμφωνα με το σύνταγμα άλλα για το “δημόσιο συμφέρον” υπό την απειλή της χρεωκοπίας και της εξόδου από το Ευρώ.

Στο τέλος του πορίσματος των ανακριτριών παρατίθενται κάποιες από τις υποθέσεις του Δενδια χωρίς όμως κανένα στοιχείο ότι αυτές συνδέονται με τους προφυλακισμένους βουλευτές η το κόμμα γενικά.

Απλώς επειδή κάποιοι διέπραξαν εγκλήματα κατά αλλοδαπών η αριστερών πρέπει η Χ.Α να είναι εγκληματική οργάνωση.

Δεν εξηγείται βέβαια τι λόγο είχε ένα κόμμα σε θεαματική άνοδο να μπλέκει σε τέτοιες καταστάσεις και τι είχε να κερδίσει από τους φόνους πέντε έξη Ασιατών και ενός αριστεριστή ούτε μέτρησε τις πάμπολες δηλώσεις του κόμματος για το άσκοπο τέτοιων ενεργειών και την καταδίκη ΟΛΩΝ των σχετικών επιθέσεων.

Οι δράστες των εγκλημάτων που αρχικά βαφτίστηκαν “μέλη” (ακόμη και οι μη συλληφθέντες και άγνωστοι δράστες) ξέπεσαν τελικά σε “υποστηρικτές” της Χ.Α. Παρόλο που από πουθενά δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, αναρωτιέμαι τι περίεργο υπάρχει στο να ψήφιζαν όντως αυτοί οι άνθρωποι ένα εθνικιστικό κόμμα. Οι μπαχαλακηδες που καίνε κάθε τόσο ότι μπορούνε με η χωρίς ανθρώπους μέσα και οι τρομοκράτες προτιμάνε αριστερά κόμματα τα οποία μάλιστα πολύ χλιαρά τους καταδικάζουν. Οι βολεψάκηδες και οι ρουσφετατζηδες και τα πάσης φύσεως λαμογια προτιμάνε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ συνήθως.

Δεν συλλαμβάνουμε την ηγεσία του κόμματος γιατί κάποιοι οπαδοί στα πλαίσια των δικών τους αντιλήψεων, παρανομούν και αν θέλαμε να κατηγορήσουμε για χάιδεμα αυτών των οπαδών από τα κόμματα πάλι ο Συριζα η η ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ που πολύ χλιαρά καταδικάζουν τέτοιες ενέργειες,θα ήταν μόλις πίσω από τα κόμματα εξουσίας που τα λαμόγια τους τα αποδέχονται, τα καλύπτουν και τα χρησιμοποιούν πλήρως.

Η Χ.Α πουθενά δεν φάνηκε να επικροτεί η να μην καταδικάζει απερίφραστα οποιαδήποτε παρανομία η εγκληματική πράξη, ούτε παραβρέθηκαν ποτέ μέλη της σε δίκες σαν μάρτυρες οι δικηγόροι εγκληματιών, ούτε με οποιονδήποτε τρόπο στήριξαν η βοήθησαν κανέναν.

Τέλος στο πόρισμα περιέχονται και καμιά κατοσταριά καταθέσεις από κομματικούς αντιπάλους ((το μισό κοινοβούλιο συν κάποιοι δήμαρχοι και δημοσιογράφοι) οι οποίοι όμως το πολύ πολύ κατηγορούν για κακή συμπεριφορά και τα γνωστά παραμύθια περί ναζί και φασιστών.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι όταν μιλάμε για τις 32 “υποθέσεις Δενδια” εννοούμε στην ουσία καμιά εικοσαριά σαχλαμάρες που μπήκαν μόνο και μόνο για να ακούγονται πολλές και γύρω στις δέκα που αφορούν εγκλήματα. Οι εκατοντάδες και χιλιάδες βίαιες επιθέσεις και οι καθημερινοί φόνοι όπως μας πιπιλάνε το μυαλό τα κανάλια και οι συνεργαζόμενοι “λαϊκοί αγωνιστές” της αριστεράς βρίσκονται μόνο στο μυαλό τους.

Ακόμη και ο Δενδιας δεν μπόρεσε να βρει άλλες όπως ούτε και οι ανακρίτριες.

Σ αυτές περιλαμβάνονται και κάποιοι φόνοι των οποίων τα κίνητρα ελέγχονται ως ρατσιστικά, πράγμα που δεν λέει και τίποτε σε μια κοινωνία που κατηγορεί σαν ρατσιστές τους υποφέροντες τα πάνδεινα κάτοικους του κέντρου που αντιδρούν.

Ένας Πακιστανός ποδηλάτης π.χ έκλεισε ένα αμάξι με δυο Ελληνες οι οποίοι το θεώρησαν σωστό να τον κτυπήσουν θανάσιμα. Είναι ρατσιστικό έγκλημα; Ίσως. Πάντως κανένας λογικός (ούτε και παράλογος νομίζω) άνθρωπος δεν θα υποστήριζε ότι πήραν εντολή από τον Μιχαλολιακο.

Κατά την γνώμη μου οι Ελληνες έχουν δείξει τεράστια αυτοσυγκράτηση και γαϊδουρινή υπομονή και οι επιθέσεις κατά αλλοδαπών σχετικά με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην χωρά είναι εξωφρενικά λίγες.

Άρα συνοψίζοντας οι κ. ανακρίτριες μας λένε ότι η εγκληματική οργάνωση Χ.Α δεν μπορεί να συσχετισθεί με κάποιο έγκλημα, θέλει όμως να καταλύσει την δημοκρατία.
Εκτός ότι το Σύνταγμα μας δεν προβλέπει τέτοιες αρμοδιότητες ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, θα ήταν και εξαιρετικά επικίνδυνο να δεχτούμε ότι ένας εισαγγελέας μπορεί να αποφασίζει ποιο κόμμα λέει αλήθεια και ποιο ψέματα.

Αυτό σημαίνει απλά,ότι δεν βρήκαν τίποτε άλλο να της φορτώσουν και μπαίνουν σε απαγορευμένα γι αυτές μονοπάτια όπου δικαστές κρίνουν τις ιδεολογίες των κομμάτων και μάλιστα όχι αυτές που εκφράζονται από τα ίδια αλλά αυτές που θεωρούν οι δικαστές ως πραγματικές.

Για την ακρίβεια αντιγράφουν τις θέσεις ενός πλαστού δήθεν καταστατικού της Χ.Α που παρέδωσε ο αριστερός δημοσιογράφος Ψαρρας και έγινε δεκτό αβασάνιστα και χωρίς από πουθενά να αποδεικνύεται η γνησιότητά του, ενώ αγνοήθηκαν τα καταστατικά του κόμματος που έχουν κατατεθεί επίσημα από το 1983 στον Άρειο Πάγο.

Βάσει αυτού του “στοιχείου” ο Βουρλιωτης συνέλαβε ξημερώματα με την διαδικασία του αυτοφώρου!!!! τους βουλευτές και τον αρχηγό της Χ.Α που προφανώς ροχάλιζαν εγκληματικά και κατά τον σεβαστό εισαγγελέα έπρεπε να συλληφθούν επ αυτοφόρω.
Εγώ πάντως αν ήμουν δικαστής με τέτοια εξουσία θα φυλάκιζα όλη την Ελλάδα γιατί το πολίτευμα μας ούτε κοντά δεν πέρασε από δημοκρατία και όλα τα κόμματα είναι εχθροί της.
Οι εγκληματικές οργανώσεις που λέγονται κόμματα προσπαθούν να βάλουν στο χέρι το δημόσιο χρήμα και σ αυτό συνεταιρίζονται με δικαστές καναλαρχες, τραπεζίτες και λοιπούς και υποστηρίζονται από διάφορους ρουσφετατζηδες και παρτακηδες που ήξεραν ότι τα κόμματα που υποστήριζαν αποτελούνταν από κλέφτες και ψεύτες άλλα έπαιρναν μέρος στις εκδηλώσεις τους και προπαγάνδιζαν με σκοπό το κέρδος των κομματικών φίλων εις βάρος του υπολοίπου λαού.
Τελικά παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία σε Γερμανούς επίτροπους και τοκογλύφους και την χώρα σε ορδές εκατομμυρίων λαθρομεταναστών προς λεηλασία.

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι τα όπλα που χρησιμοποιούνται από την εξουσία εναντίον ενός, μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν και εναντίον άλλων, όχι μόνο κομμάτων άλλα και ιδιωτών, γι αυτό και δεν πρέπει οι πολίτες να αφήνουν το κράτος να παρανομεί εφόσον δεν θέλουν να καταλήξουν να ζουν σε ζούγκλα πράγμα που ήδη ισχύει και χειροτερεύει συνεχώς.

 

ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙΝ ΜΕΝ ΑΟΙΚΗΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΕΝ ΑΙΣ ΑΚΡΙΤΟΙ ΤΙΝΕΣ ΑΠΟΛΛΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΑΓΝΟΕΙΝ Δ ΟΤΙ ΤΟΥΤΟ ΠΟΙΟΥΣΙΝ ΟΙ ΜΗ ΚΟΙΝΗΝ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑΝ ΤΟΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙΣ ΠΑΡΕΧΟΝΤΕΣ.
Και νομίζετε ότι είναι αβίωτη η ζωή στις πόλεις που κάποιοι πολίτες εκτελούνται χωρίς δίκη, αγνοείτε όμως ότι αυτό ακριβώς κάνουν αυτοί που δεν παρέχουν ίση εύνοια στους δικαζόμενους.
Ισοκράτης

 

Για να μην καταντήσουμε λοιπόν τις πόλεις μας “αοικήτους” δεν πρέπει να αφήνουμε από τεμπελιά, αδιαφορία η ιδεολογική αγκύλωση να αδικούνται συμπολίτες μας. Όσο για τις προσωπικές μας πεποιθήσεις δεν μπορούν να διαμορφώνονται από τα ΜΜΕ που διαθέτει η εξουσία και να συμφωνούμε στην φίμωση του αντιλόγου.

 

ΜΗΔΕΝΙ ΔΙΚΗΝ ΔΙΚΑΣΑΙ ΠΡΙΝ ΑΜΦΙ ΜΥΘΟΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ”.

Μη δικάσεις καμμιά δίκη πριν ακούσεις την άποψη και των δυο πλευρών.

 

Πολύ περισσότερο όταν η μια πλευρά αποτελείται από πασίγνωστους ψεύτες και απατεώνες.

Δεν έχω πρόβλημα με την δίωξη κάποιων “υπόπτων” που ελέγχονται από την δικαιοσύνη αφού κατά την γνώμη μου ΟΛΟΙ οι πολιτικοί είναι ύποπτοι εφ όσον διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να ελέγχονται προληπτικά.

Έχω προβλημα με όλα τα υπόλοιπα παράνομα και αντισυνταγματικά που γίνονται από την κυβέρνηση για να εξοντώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, όπως την φίμωση από ιδιωτικά και κρατικά ΜΜΕ, προφυλακίσεις χωρίς καμιά σοβαρή αιτιολόγηση, κυνήγι αποκλειστικά των βουλευτών και όχι των μελών της υποτιθέμενης εγκληματικής οργάνωσης, απαγόρευση άσκησης των βουλευτικών καθηκόντων, παράνομες συλλήψεις με διαδικασία αυτόφωρου, διαρροές προσωπικών δεδομένων από την δικογραφία προς τα κανάλια για εντυπωσιασμό, απειλές από την εισαγγελέα του Α.Π σε οποίον βγάλει άλλο βίντεο όπως του Μπαλτακου που να αποδεικνύει ότι η ίδια είναι επίορκος και η κυβέρνηση επεμβαίνει ωμά στην δικαιοσύνη, δηλώσεις όλων των ανωτάτων αξιωματούχων για ναζί, δολοφόνους, εγκληματίες που επηρεάζουν την δικαιοσύνη, διορισμό συζύγου στελέχους της ΔΗΜΑΡ για ανακρίτρια, καθώς και του γνωστού ΠΑΣΟΚατζη εισαγγελέα Βουρλιωτη ο οποίος ως συνεργάτης του υπ. Δικαιοσύνης Πετσαλνικου είχε επιμεληθεί και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών κ.α.

Άλλο πράγμα είναι να ερευνήσει η δικαιοσύνη (έστω και καθ υπόδειξή) κάποιες καταγγελίες και άλλο αυτό το αίσχος.

Η αδιαφορία δε των πολιτών για την καταπάτηση όλων των δικαιωμάτων ενός πολίτικου κόμματος και των βουλευτών του, στρώνει το χάλι για ακόμη μεγαλύτερη χειραγώγηση της δικαιοσύνης.

Ήδη ετοιμάζονται και άλλα φωτογραφικά νομοσχέδια που θα εφαρμοστούν εναντίον της Χ.Α προς το παρόν και κανένας δεν ξέρει εναντίον ποιου στο μέλλον.

Αυτά, όταν για τους υπολοίπους δεν γίνονται ούτε καν οι εξόφθαλμα απαιτούμενες έρευνες, όταν ο Καραμανλής η ο Παπανδρέου θεωρείται υποτιμητικό να παραστεί έστω και σαν μάρτυρας σε μια εξεταστική επιτροπή της βουλής ενώ θα έπρεπε να τους έχουμε κρεμάσει απ τα αχαμνά, όταν για το βίντεο Μπαλτακου διώκεται ο Κασιδιάρης ενώ για την διαρροή όλου του ανακριτικού υλικού και τα προσωπικά αρχεία των μελών της Χ.Α που κυκλοφορούν παντού δεν κουνιέται φύλλο και άλλα που δεν έχουν τελειωμό.

Όσο γι αυτούς που βλέπουν τι γίνεται αλλά νομίζουν ότι πρέπει η Χ.Α να εξοντωθεί με κάθε μέσον για το καλό δήθεν της δημοκρατίας να έχουν υπ όψιν τους ότι

 

ΟΥΔΕΝ ΟΥΘ ΟΣΙΟΝ ΟΥΤΕ ΚΑΛΟΝ ΕΣΤΙΝ ΤΩΝ ΜΗ ΜΕΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΩΝ.

Τίποτε δεν είναι όσιο ούτε καλό από όσα πράττονται και λέγονται άνευ δικαιοσύνης.

 

Ο Ισοκράτης δεν ήταν βλάκας, ούτε ρομαντικός.

Ήξερε πολύ καλά πως τα κράτη δεν κινδυνεύουν από καμιά Χ.Α άλλα από την επικράτηση της ανομίας.

Διαβάστε περισσότερα

ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

2014-06-25 22:20

Οπως το διατυπωνει ο Ισοκρατης, το πολιτευμα ειναι η ψυχη της Πολης, που εχει τοση δυναμη οση το μυαλο για το σωμα.

 

ΠΑΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΛΕΩΣ ΕΣΤΙ, ΤΟΣΑΥΤΗΝ ΕΧΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΟΣΗΝ ΠΕΡ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΦΡΟΝΗΣΙΣ.

 

Ας δουμε λοιπον με τι μυαλο δουλευει το κρατος μας.

Οι περισσοτεροι πιστευουν οτι το πολιτευμα της χωρας μας ειναι δημοκρατικο και ισως γι αυτο δεν ψαχνουν εκει την αιτια των προβληματων.

Αλλοι αντιθετα εκει την εντοπιζουν και προτεινουν αντιδημοκρατικα συστηματα διακυβερνησης.

Οσοι εκ του αριστερου χωρου βλεπουν αδιεξοδες τις προσπαθειες του λαου να εκφραστει μεσω των εκλογων, μιλουν για οργανωση του λαου σε επιπεδο βασης, αφηνοντας συνειδητα η ασυνειδητα την πραγματικη εξουσια για καποιον καινουργιο Σταλιν.

Η μοναδικη οργανωση του λαου που εχει πραγματικη δυναμη ειναι το κρατος του και η μονη εξουσια που χρειαζεται ειναι η εξουσια να το διοικει, η εστω να το ελεγχει.

Η πολιτικη αντιπαραθεση περιοριζεται μεταξυ καπιταλισμου-σοσιαλισμου, γενικως και αοριστως, η χειροτερα ακομη, μεταξυ αριστερας-δεξιας, που ολο και λιγωτεροι καταλαβαινουν τι στο καλο σημαινουν, και προσφατως (δοξα τω θεω, επιτελους) και μεταξυ εθνικισμου-διεθνισμου.

Αυτες οι αντιπαραθεσεις ομως οσο σημαντικες η ασημαντες, πραγματικες η φανταστικες κι αν ειναι, δεν αναφερονται στην “ψυχη της πολεως”.

Περνανε κατευθειαν στο πως θα κυβερνησει και παραλειπουν το ποιος θα κυβερνησει, θεωρώντας το θεμα επουσιωδες η λυμενο.

Αυτο βεβαια βολευει αυτους που λαθραια κυβερνουν και δεν θελουν να σταματησουν να κυβερνουν, αλλα οχι και τους λαους.

Ο Αισχινης, οπως και ολοι οι αλλοι, επισημαινει το γεγονος οτι υπαρχουν μονο τρια βασικα πολιτευματα, απο τα οποια η μοναρχια και η ολιχαρχια διοικουνται οπως θελουν οι αρχοντες ενω η δημοκρατια συμφωνα με τους κειμενους νομους.

 

ΤΡΕΙΣ ΕΙΣΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ, ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΚΑΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΑΙ Δ ΑΙ ΜΕΝ ΤΥΡΑΝΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΙ ΤΟΙΣ ΤΡΟΠΟΙΣ ΤΩΝ ΕΦΕΣΤΗΚΟΤΩΝ, ΑΙ ΔΕ ΠΟΛΕΙΣ ΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑΙ ΤΟΙΣ ΝΟΜΟΙΣ ΤΟΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟΙΣ.

 

Απο το απλο γεγονος οτι στο σημερινο πολιτευμα μας οι νομοι δεν ειναι “κειμενοι” αλλα διαρκως “ρεοντες” κατα το συμφερον των αρχοντων αρκει για να μας προβληματισει αν διοικουμαστε απο τους νομους οι απο αυτους που τους αλλαζουν οποτε θελουν.

Ειναι αναγκη να αρχισει και η συζητηση για το ειδος του πολιτευματος.

Ποιο προτιμαμε και τι εχουμε .

Προσωπικα πιστευω οτι ο λαος αν και εχει τα περισσοτερα απο τα ελαττωματα που του αποδιδονται, εχει το προτερημα να ειναι ο μονος σιγουρα ενδιαφερομενος για την ευτυχια του και αυτο τον κανει καταλληλοτερο ηγετη απο ολους τους ειδικους με τα “ειδικα” συμφεροντα.

Ακομη αν εκατομμυρια μυαλα σκεφτουν πανω σ ενα προβλημα σιγουρα θα δωσουν καλυτερη απαντηση απο ενα, εφοσον βρεθει ο σωστος τροπος να ερωτηθουν και να δωσουν απαντηση.

Το οτι οπως επεμενε ο Σωκρατης στην φουρτουνα υπακους στον καπετανιο και στην αρρωστεια τον γιατρο, δεν δειχνει οτι ο λαος ειναι χειροτερος κριτης απο τον ειδικο, γιατι μεσα στον λαο υπαρχουν χιλιαδες ειδικοι ολων των ειδικοτητων.

Δειχνει ομως οτι το πολιτευμα πρεπει να βοηθαει τον λαο να εκμεταλλευτει τις ικανοτητες που εχει και οχι να προσπαθει να εκμεταλλευτει τα μειονεκτηματα του, προς οφελος αλλων.

Πολλες φορες αναφερεται οτι στην χωρα μας γεννηθηκε η δημοκρατια, αλλα σπανια ακομη και απο αυτους που γνωριζουν, αναφερεται οτι το σημερινο πολιτευμα δεν εχει σχεση με εκεινη την δημοκρατια.

Απλως ονομαζουν εκεινη “αμεση” και αυτην “αντιπροσωπευτικη”.

Ειναι ομως ετσι;

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΗΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ, ΤΟ Δ ΑΙΡΕΤΑΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΝ

 

Απο τον Αριστοτελη λοιπον μαθαινουμε οτι οι αρχοντες στην δημοκρατια ειναι κληρωτοι ενω αιρετοι ειναι στην ολιγαρχια, γιατι οι εκλογες γινονται μεταξυ “γνωριμων”.

Το ιδιο μπορουμε να βρουμε και στους “νομους” του Πλατωνα ο οποιος ανακατευει εκλογες και κληρωση για καποια αξιωματα προκειμενου να συμφιλιωσει τον “Δημον με τον μη δημον”.

 

ΤΟΥΤΩΝ ΔΗ ΠΑΝΤΩΝ ΤΑ ΜΕΝ ΑΙΡΕΤΑ ΧΡΗ, ΤΑ ΔΕ ΚΛΗΡΩΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΣΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, ΜΕΙΓΝΥΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΑΝ ΑΛΛΗΛΟΙΣ ΔΗΜΟΝ ΚΑΙ ΜΗ ΔΗΜΟΝ ΕΝ ΕΚΑΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΙ.

 

Επομενως το να επικαλουμαστε τις εκλογες για να αποδειξουμε την δημοκρατικοτητα του πολιτευματος ειναι λαθος, εφ οσον οι “γνωριμοι” που μετεχουν με αξιωσεις σ αυτες ειναι αυτοι που διαθετουν το χρημα και τα μεσα που θα τους εξασφαλισουν την αναγνωρισιμοτητα.

Επισης παρονοηση ειναι και το οτι δημοκρατια ειναι να λες οτι θελεις, οπως αποδεικνυει και η καταδικη σε θανατο του Σωκρατη απο λαικο δικαστηριο, επειδη με τα λεγομενα του θεωρηθηκε οτι διέφθειρε τους νεους.

Στην δημοκρατια υπαρχει Ισηγορια και οχι ασυδωσια.

Ισηγορια σημαινει οτι ολοι εχουν ιση δυνατοτητα να μιλανε δημοσια στο λαο.

Βεβαια αν ο καθενας παραβαλλει την δυνατοτητα του να μιλαει στον λαο με την δυνατοτητα του Μπομπολα με τα καναλια και τις εφημεριδες που διαθετει, καταλαβαινει οτι τετοιο πραγμα δεν υπαρχει στην “δημοκρατια” μας.

Το δικαιωμα των λιγων που εχουν την δυνατοτητα να μιλανε στον λαο, να λενε οτι θελουν ανεξελεγκτα δεν ειναι δημοκρατια, αλλα ενα ακομη οπλο της ολιγαρχιας.

Συμφωνα με τον Αισχινη ο αρχαιος νομοθετης υπεδειξε οτι δεν ενδιαφερει αν αυτοι που θα μιλανε στον δημο εχουν προγονους στρατηγους, η αν καποιος εργαζεται σε καποια τεχνη για να τραφει, αλλα αυτους περισσοτερο σεβεται και γι αυτο πολλες φορες στο βημα της βουλης τους ρωταει “τις αγορευειν βουλεται”

 

Α ΣΥΝΙΔΩΝ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΔΙΑΡΡΗΔΗΝ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ, ΟΥΣ ΧΡΗ ΔΗΜΗΓΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΟΥΣ ΟΥ ΔΕΙ ΛΕΓΕΙΝ ΕΝ ΤΩ ΔΗΜΩ. ΚΑΙ ΟΥΚ ΑΠΕΛΑΥΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ, ΕΙ ΤΙΣ ΜΗ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΕΣΤΙΝ ΕΣΤΡΑΤΗΓΗΚΟΤΩΝ, ΟΥΔΕ ΓΕ ΕΙ ΤΕΧΝΗΝ ΤΙΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΩΝ ΤΗ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΤΡΟΦΗ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΕΠΕΡΩΤΑ, ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ.

 

Αντιθετα απαγορευει στους ριψασπιδες τους αστρατευτους, τους αρνουμενους να φροντισουν τους γονεις του και τους κιναιδους να μιλανε στον δημο.

Ο καθενας ας βγαλει τα συμπερασματα του.

Επισης δεν πρεπει να συγχεεται η δημοκρατια με την αξιοκρατια, καθως φαινεται οτι ειναι ισως το μονο πολιτευμα στο οποιο ειναι επικινδυνη, τουλαχιστον κατα την γνωμη του Ξενοφωντα.

 

ΦΗΜΙ ΟΥΝ ΕΓΩΓΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ ΤΟΝ ΑΘΗΝΗΣΙ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΝ ΜΕΝ ΟΙΤΙΝΕΣ ΧΡΗΣΤΟΙ ΕΙΣΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙΤΙΝΕΣ ΠΟΝΗΡΟΙ. ΓΙΓΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ΔΕ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΣΦΙΣΙΝ ΑΥΤΟΙΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΟΡΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣΙ, ΚΑΝ ΠΟΝΗΡΟΙ ΩΣΙ, ΤΟΥΣ ΔΕ ΧΡΗΣΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣΙΝ ΜΑΛΛΟΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗΝ ΑΥΤΟΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΦΕΤΕΡΩ ΑΓΑΘΩ ΠΕΦΥΚΕΝΑΙ, ΑΛΛ ΕΠΙ ΤΩ ΚΑΚΩ.

Εγω λεω οτι ο λαος της Αθηνας γνωριζει ποιοι είναι καλοι και ποιοι κακοι από τους πολιτες. Γνωριζοντας δε, τους χρησιμους και συμφεροντες γι αυτους τους αγαπουν, κι ας είναι κακοι, τους δε καλους μαλλον τους μισουν. Διοτι δεν νομιζουν ότι η αρετη τους είναι για το δικο τους συμφερον, αλλα για το κακο τους.

 

Η αληθεια ειναι οτι τις περισσοτερες φορες η δημοκρατια κιδυνευει απο τους ικανοτερους παρα οφελειται μια και ελαχιστοι απ αυτους αρκουνται στο να εχουν ισα με ολους.

Εφ οσον ολ αυτα που μας πλασαρουν σαν δημοκρατια ειναι κατα βασιν ολιγαρχικα, στην πραγματικοτητα ζουμε σ ενα ολιγαρχικο πολιτευμα, μασκαρεμενο σε δημοκρατια, οπως αλλωστε φαινεται και απο τα αποτελεσματα.

Στις ολιγαρχιες μονο μπορει να ευημερουν οι πλουσιοι ενω δυστυχουν οι φτωχοι.

Στις δημοκρατιες ειχαν αλλες συνηθειες, οπως μας αποκαλυπτει ο Σωκρατης μεσω του Ξενοφωντα μιλωντας στον πλουσιο Κριτοβουλο

 

ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΑ ΜΕΝ ΗΔΗ ΣΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΤΟΥΣΑΝ ΜΕΓΑΛΑ ΤΕΛΕΙΝ, ΙΠΠΟΤΡΟΦΙΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΧΟΡΗΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΙΑΣ, ΗΝ ΔΕ ΔΗ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΕΝΗΤΑΙ, ΟΙΔ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΡΙΗΡΑΡΧΙΑΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΤΟΣΑΥΤΑΣ ΣΟΙ ΠΡΟΣΤΑΞΟΥΣΙΝ, ΟΣΑΣ ΣΥ ΟΥ ΡΑΔΙΩΣ ΥΠΟΙΣΕΙΣ. ΟΠΟΥ Δ ΑΝ ΕΝΔΕΩΣ ΔΟΞΗΣ ΤΙ ΤΟΥΤΩΝ ΠΟΙΕΙΝ, ΟΙΔ ΟΤΙ ΣΕ ΤΙΜΩΡΗΣΟΝΤΑΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΟΥΔΕΝ ΗΤΤΟΝ Η ΕΙ ΤΑ ΑΥΤΩΝ ΛΑΒΟΙΕΝ ΚΛΕΠΤΟΝΤΑ.

Ακομα και την πολη αισθανομαι ηδη να σε προσταζει να ξοδευεις πολλα, ιπποτροφιες και χορηγιες και γυμνασιαρχειες και προστατειες, αν δεν γινει πολεμος ξερω οτι και μισθους τριηραρχιας και εισφορες τοσες θα σου διαταξουν, οσες δεν θα αντεξεις ευκολα. Οπου δε φανεις να κανεις κατι απ αυτα λειψο, ξερω οτι οι Αθηναιοι θα σε τιμωρησουν οχι λιγωτερο παρα αν σε επιαναν να κλεβεις τα δικα τους.

 

Νομιζω οτι το μονο που υπολειπεται για να πειστει ο οποιοσδηποτε οτι το πολιτευμα μας δεν εχει σχεση με δημοκρατια ειναι να κοιταξει γυρω του.

Ολοι οι απατεωνες ατιμωρητοι, οι Γερμανοι να ελεγχουν τα υπουργεια και οι ασιατες εποικοι να εχουν καταλαβει την πρωτευουσα και να λεηλατουντην χωρα, υποχωρηση σε ολα τα εθνικα θεματα και μετατροπη Ελλαδας και Κυπρου σε προτεκτορατα ενος ξενου αφεντη, η καλυτερα σε πορνες εκδιδομενες σε περισσοτερους του ενος.

Αυτη ειναι η θεληση του λαου; Η ο λαος απλως δεν αποφασιζει στην ουσια για τιποτα;

Απο την αρχαιοτητα ηταν γνωστο οτι οπως λεει ο Αριστοτελης μερικοι που προσπαθουν να φτιαξουν “αριστοκρατικα” πολιτευματα κανουν το λαθος οχι μονο να δινουν περισσοτερα στους πλουσιους αλλα και να κοροιδευουν τον λαο, επισημαινοντας οτι ειναι θεμα χρονου απο τα ψευτικα αγαθα να προκυψει πραγματικη συμφορα.

 

ΔΙΑΜΑΡΤΑΝΟΥΣΙ ΔΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΑΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΑΣ ΒΟΥΛΩΜΕΝΩΝ ΠΟΙΕΙΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΕΝ ΤΩ ΠΛΕΙΟΝ ΝΕΜΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΥΠΟΡΟΙΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΑΚΡΟΥΕΣΘΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ. ΑΝΑΓΚΗ ΓΑΡ ΧΡΟΝΩ ΠΟΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΑΛΗΘΕΣ ΣΥΜΒΗΝΑΙ ΚΑΚΟΝ.

 

Ο κοινοβουλευτισμος φαινεται οτι τα καταφερε περιφημα σ ολα.

Οι πλουσιοι πλουτιζουν οσο ποτε και ο λαος ειναι ετοιμος να αγωνιστει μεχρι θανατου (τουλαχιστον του θανατου των αλλων) για την “δημοκρατια”.

Η εκ των ψευδων αγαθων προκυψασα συμφορα αποδιδεται σ ολα και ολους πλην του πολιτευματος.

Χαρακτηριστικο ειναι πως οι “δημοκρατες” που θεωρουν ιεροσυλια την αμφισβητηση της “δημοκρατιας”, με μεγαλη ευκολια κατηγορουν τον λαο για ανικανοτητα ακομη και επιλογης αρχοντων.

Η ουσια της δημοκρατιας, η πιστη δηλαδη, στη δυνατοτητα του λαου να διοικει το κρατος του, εχει καταντησει ανεκδοτο στην “δημοκρατικη” Ελλαδα.

Ειναι πασιφανες οτι ο λαος δεν μπορει να διοικησει το κρατος και γι αυτο “δημοκρατικοτατα” τον βαφτιζουμε ενοχο για τα δεινα της πατριδας.

Αν κοιταξουμε ομως καλυτερα θα βρουμε τον πραγματικο ενοχο.

Ο λαος καλειται να επιλεξει απο οτι του προσφερουν τα κομματα και τα ΜΜΕ χωρις δυνατοτητα ελεγχου απ αυτον και χωρις κυρωσεις για εκεινους αν τον φλομωσουν στα ψεματα.

Επι τεσσερα χρονια υπομενει την επιλογη του δερνομενος τακτικα απο τα ΜΑΤ των οποιων πληρωνει τους μισθους, τις υπερωριες και τα επιδοματα.

Επι τεσσερα χρονια κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να κανει πραξη τα οσα υποσχομενος στον λαο πηρε την ψηφο του.

Στο τελος κανεις δεν λογοδοτει για τιποτε, αφου εχουν φροντισει γι αυτο τοσο με νομους οσο και με την διαφθορα της ανεξαρτητης (απο τον λαο) δικαιοσυνης.

Μετα κατηγορειται ο λαος για “λαθος επιλογες”.

Οποιαδηποτε εταιρεια επελεγε ετσι διευθυντες θα ειχε καταστραφει προ πολλου οσο ξυπνιοι και να ηταν οι υπευθυνοι για τις προσληψεις.

Κανενας δεν μπορει να κανει σωστες επιλογες με τετοιους ορους.

Το βασικοτερο ισως κομματι ειναι η απουσια λαικου ελεγχου στην δικαιοσυνη.

Ο δυσμοιρος λαος εκτος απο τις αμαρτιες της εκτελεστικης και νομοθετικης φορτωνεται και την διαφθορα των δικαστων, αφου “ως γνωστον” εκτος απο Κυριαρχος ειναι και αυτος που εξ ονοματος του αποδιδεται η δικαιοσυνη.

Στην πραγματικοτητα συμφωνα με τον Αριστοτελη δεν ειμαστε καν πολιτες αφου δεν μετεχουμε ουτε στα αξιωματα της πολιτειας, ουτε στην δικαιοσυνη.

 

ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΕ ΑΠΛΩΣ ΟΥΔΕΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΤΩ ΜΕΤΕΧΕΙΝ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ.

(ο πολιτης γενικα (σε οποιοδηποτε πολιτευμα) με τιποτε αλλο δεν οριζεται παρα με το οτι συμμετεχει στις (δικαστικες) κρισεις και στα αξιωματα).

 

Ειμαστε δουλοι.

 

ΣΟΛΩΝ ΓΕ ΕΟΙΚΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΑΤΗΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΑΙ ΤΩ ΔΗΜΩ ΔΥΝΑΜΙΝ, ΤΟ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΑΙΡΕΙΣΘΑΙ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΙΝ (ΜΗΔΕ ΓΑΡ ΤΟΥΤΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΩΝ Ο ΔΗΜΟΣ ΔΟΥΛΟΣ ΑΝ ΕΙΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΟΣ).

(Φαινεται οτι ο Σολων εδωσε την αναγκαιοτατη δυναμη στον λαο, να εκλεγει και να δικαζει τους αρχοντες διοτι αν ουτε αυτο δεν μπορουσε να κανει ο λαος θα ηταν ΔΟΥΛΟΣ και ΕΧΘΡΟΣ ).

 

Το οτι οι πολιτες αντιμετωπιζουν εχθρικα το κρατος ειναι φανερο.

Μενει να καταλαβουν και το γιατι.

Εκλεγουν μονο βουλευτες απο προεπιλεγμενους απο τα κομματα υποψηφιους, ο Πρωθυπουργος και ο Προεδρος εκλεγονται απο την βουλη και ολοι οι υπολοιποι διοριζονται.

Κανενας δεν ειναι υποχρεωμενος να λογοδοτησει στον λαο.

Ο λαος δεν ειναι κυριαρχος και δυσκολα μπορει κανεις ν αποφασισει αν θα του δοθει ο τιτλος του πολιτη η του δουλου.

Ο αριστοκρατικος Πλατωνας θελωντας ενα τιμιο ολιγαρχικο/αριστοκρατικο πολιτευμα στους “Νομους” θεσπιζει εκλογες για ολους τους αρχοντες, συχνα μαζι με κληρωση για περισσοτερη δημοκρατικοτητα.

Νομοφυλακες, στρατηγοι, ιππαρχοι, ταξιαρχοι, αγρονομοι, αγορανομοι, αστυνομοι, βουλευτες, ελεγκτες, ιερεις και πολλοι αλλοι εκλεγονται απο το λαο, ενω προβλεπεται και εκκλησια του δημου οπου μετεχουν ολοι.

Για την δικαιοσυνη προβλεπει

 

ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΩ ΠΛΗΘΕΙ ΜΕΤΕΔΙΔΟΝΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ - ΟΙ ΓΑΡ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΙΣΙΝ, ΟΠΟΤΑΝ ΤΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΑΔΙΚΗ, ΚΑΙ ΧΑΛΕΠΩΣ ΑΝ ΕΝ ΔΙΚΗ ΦΕΡΟΙΕΝ ΑΜΟΙΡΟΙ ΓΙΓΝΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ.

(για τα δημοσια εγκληματα πρωτα ειναι αναγκη στο λαο να αναθεσουμε την κριση. Διοτι ολοι αδικουνται οταν αδικειται η πολη και δικαια θα το εφεραν βαρεως αν αποκλειονταν απο αυτες τις κρισεις)

 

ΔΕΙ ΔΕ ΔΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΔΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΑΠΑΝΤΑΣ. Ο ΓΑΡ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΖΕΙΝ ΗΓΗΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΟΥ ΜΕΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ

(Πρεπει δε και στις ιδιωτικες δικες να μετεχουν κατα το δυνατον ολοι, διοτι αυτος που δεν εχει την εξουσια να συνδικαζει, νομιζει οτι ουτε μετεχει της πολεως.).

 

Η δυναμη, της ταπεινωμενης σημερα, δικαστικης εξουσιας γινεται φανερη απο τον Ξενοφωντα που μας λεει οτι απο τα τρια δημοκρατικοτερα μετρα στην νομοθεσια του Σολωνα ηταν και η δυνατοτητα των πολιτων να καταφευγουν στα λαικα δικαστηρια οπου ο λαος οντας κυριος της ψηφου εγινε κυριος και του πολιτευματος.

 

ΤΡΙΤΟΝ Δ Ω ΜΑΛΙΣΤΑ ΦΑΣΙΝ ΙΣΧΥΚΕΝΑΙ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ, Η ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΦΕΣΙΣ. ΚΥΡΙΟΣ ΓΑΡ ΩΝ Ο ΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ, ΚΥΡΙΟΣ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

 

Επισης ο Αισχινης υποστηριζει οτι κανεις δεν επιχειρησε ποτε να καταλυσει την δημοκρατια πριν γινει ισχυροτερος απο τα λαικα δικαστηρια.

 

ΟΥΔΕΙΣ ΠΩΠΟΤΕ ΕΠΕΘΕΤΟ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΗΜΟΥ ΚΑΤΑΛΥΣΕΙ, ΠΡΙΝ ΑΝ ΜΕΙΖΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΙΣΧΥΣΗ

 

Προσπαθησα να δειξω οτι το πολιτευμα μας δεν ειναι ουτε δημοκρατια, ουτε μια τιμια αριστοκρατια, αλλα μια απατη που χρειαζεται να την τελειωσουμε το γρηγοροτερο αν θελουμε να επιβωσουμε.

Ο λαος απαραιτητα πρεπει να μπορει να επηρεαζει τα γεγονοτα που τον αφορουν και οχι να τα παρακολουθει.

Βρισκομαστε στο κατωφλι αλλαγων για την πατριδα μας και οχι μονο. Ειναι καιρος να αποφασισουμε προς τα που θα κινηθουμε και για να αποφασισουμε σωστα πρεπει να εχουμε σωστα δεδομενα.

Ο Εθνικισμος κερδιζει το εδαφος που εντελως παραλογα ειχε χασει τοσα χρονια. Προσωπικα δεν καταλαβαινω πως ειναι δυνατον να υπαρξει κρατος που οι πολιτες του δεν ειναι Εθνικιστες.

Το κατ εξοχην εθνικιστικο πολιτευμα ειναι η δημοκρατια. Καμμια ολιγαρχια δεν θα αγαπησει την πατριδα οσο ο λαος της.

Καταπληκτικα περιγραφει ο Ισοκρατης την συμπεριφορα των αριστοκρατων στις Ελληνικες πολεις κατα την Σπαρτιατικη ηγεμονια.

 

ΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΑΝΟΜΩΤΑΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΤΑΤΟΥΣ ΕΝΟΜΙΖΟΝ, ΤΟΥΣ ΔΕ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ΩΣΠΕΡ ΕΥΕΡΓΕΤΑΣ ΕΘΕΡΑΠΕΥΟΝ, ΗΡΟΥΝΤΟ ΔΕ ΤΩΝ ΕΙΛΩΤΩΝ ΕΝΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΩΣΤ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΥΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΥΒΡΙΖΕΙΝ.

Αυτοι που τους πιο παρανομους νομιζαν περισσοτερο αξιους εμπιστοσυνης, τους δε προδοτες σαν ευεργετες φροντιζαν, προτιμουσαν δε να ειναι δουλοι σ εναν οποιονδηποτε Ειλωτα (της Σπαρτιατικης φρουρας) για να υβριζουν στην πατριδα τους.

 

Σας θυμιζει τιποτε;

Στις μοναρχιες/δικτατοριες απο την αλλη, ακομη και αν ο πρωτος μοναρχης φανει καλος για τον λαο, οι διαδοχοι σπανια του μοιαζουν.

Το διδυμο Παπαδοπουλος-Ιωαννιδης στην προσφατη ιστορια μας, ειναι αρκετα ενδεικτικο.

Γενικα οπου ο λαος δεν μπορει να επεμβει θεσμικα, εχοντας τις απαραιτητες γι αυτο εξουσιες δεν υπαρχει αλλη δυναμη να σταματησει την παρεκτροπη των λιγων η του ενος που αργα η γρηγορα θα εκδηλωθει.

Μια εθνικιστικη κυβερνηση λοιπον που μπορει να προκυψει συντομα, δεν πρεπει να επαναλαβει λαθη του παρελθοντος κατηγορώντας την δημοκρατια για τα κακα ενος ακραια ολιγαρχικου κοινοβουλευτικου πολιτευματος, ουτε να δεχτει να το διατηρησει.

Δεν νοειται εθνικο κρατος στο οποιο το εθνος παραμενει θεατης σε κατασταση δουλειας.

Τελος μια εθνικιστικη κυβερνηση ειναι φανερο απο τωρα οτι θα δεχτει ανελεητο πολεμο, αναλογο αυτου που υφισταται ως αντιπολιτευση και ο μοναδικος πιθανος συμμαχος της ειναι ο λαος.

Οπως ειπε και ο Κλεαρχος στον Αρταξερξη οι φιλοι ειναι πιο χρησιμοι οπλισμενοι.

 

ΠΛΕΙΟΝΟΣ ΑΝ ΑΞΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΤΑ ΟΠΛΑ

 

Με χαρα βλεπω στο προγραμμα της την Χ.Α να κινειται εστω και δειλα προς την σωστη κατευθυνση ενω τα γραπτα του αρχηγου της δειχνουν οτι καταλαβαινει οσο κανενας οτι η μαχη που πρεπει να δοθει ειναι μαχη εναντιον της παγκοσμιοποιημενης πια ολιγαρχιας.

Ενα γενναιο δημοκρατικο ανοιγμα μπορει να εξασφαλισει την υποστηριξη του ενδυναμωμενου με εξουσιες λαου, στο εσωτερικο και την θετικη κοινη γνωμη στο εξωτερικο, που θα μας χρειαστει οπωσδηποτε.

Στο τελος ο χρονος θα δειξει αν θα πετυχει και κατα την γνωμη μου αυτο θα εξαρτηθει απο το κατα ποσο θα καταφερει να συσπειρωσει τους Ελληνες το οποιο θα ειναι και ο πραγματικος αθλος γιατι ειναι και αυτο γνωστο απο πολυ παλια

 

ΕΥΡΗΣΕΤΕ ΓΑΡ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΕΡΙ ΤΑΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΝΤΑΣ, ΚΑΙ ΠΛΕΙΟΥΣ ΜΕΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ Η ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ, ΑΜΕΙΝΟΝ ΔΕ ΒΟΥΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ Η ΣΦΩΝ ΑΥΤΩΝ .

(Διοτι θα βρητε τους περισσοτερους ανθρωπους να κανουν λαθος στις επιλογες και περισσοτερους να εχουν επιθυμια των κακων παρα των καλων,πιο καλα δε να σκεπτονται για το συμφερον των εχθρων παρα για το δικο τους).

 

Ελπιζω οτι θα πειστουμε επιτελους να σκεφτουμε με τροπο που συμφερει εμας και οχι τους εχθρους μας, υπο την καθοδηγηση μια εθνικης κυβερνησης που θα ενωσει τους Ελληνες..

 

ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΟΥΤ ΑΛΗΘΕΣΤΕΡΑΝ ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΑΝ ΤΗΣ ΥΠΟ ΠΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΓΝΩΣΘΕΙΣΗΣ.

 

Διαβάστε περισσότερα

 

 

 

Στα 1804 ο ανώνυμος συγγραφέας της “Ελληνικής Νομαρχίας” προσπαθώντας να ξεσηκώσει το Έθνος κατά του Οθωμανικού ζυγού, λέει μια μεγάλη αλήθεια.

 

Πατρὶς εἶναι μία λέξις, διὰ τῆς ὁποίας ὅλοι κοινῶς ἐννοοῦσι τὴν γῆν, εἰς ἣν ἐγεννήθησαν, οἱ μόνον ἐλεύθεροι ὅμως δύνανται νὰ καταλάβωσι τὴν μεγάλην αὐτῆς σημασίαν, καὶ διὰ τοῦτο οἱ δοῦλοι ἀδιαφόρως προφέρουσι τοιοῦτον ὄνομα.

Η διαφορά των αισθημάτων για την Πατρίδα μεταξύ των δούλων και των ελεύθερων εξηγείται με το ότι οι μεν ελεύθεροι κατέχουν μια χώρα η οποία τους συντηρεί και τους επιτρέπει να ζουν μια καλή ζωή, ενώ οι δούλοι δεν απολαμβάνουν τίποτε από την χώρα στην οποία γεννήθηκαν γιατί δεν τους ανήκει. Οι μεν είναι έτοιμοι και να δώσουν την ζωή τους γι αυτό που δικαίως θεωρούν υπέρτατο αγαθό, οι δε δεν έχουν λόγο να ενδιαφέρονται για πράγματα που δεν τους ανήκουν.

Στην σημερινή Ελλάδα, τα πράγματα ακολουθούν τον δρόμο προς την υποδούλωση. Οι ελεύθεροι πολίτες αποκτήσαν την νοοτροπία του δούλου και με αδιαφορία βλέπουν να χάνεται η χώρα που πια δεν τους ανήκει. Η ίσως περισσότερο ευνοημένη γενιά Ελλήνων, που απόλαυσε από την πατρίδα τα μεγαλύτερα αγαθά, την παραδίδει άνευ όρων. Η παγκόσμια διακυβέρνηση φτιάχνει απάτριδες δούλους προς εκμετάλλευση, οι οποίοι νομίζουν ότι θα βρουν την ευημερία χωρίς να φυλάνε Θερμοπύλες. Αρκεί να κάθονται σπίτι τους και οι ηγέτες του κόσμου θα έρθουν να απιθώσουν την δύναμη τους στα πόδια τους. Ακόμη και η πλήρης απουσία οποιουδήποτε λαϊκού ελέγχου στους μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης δεν φαίνεται να πτοεί τους δούλους. Παράδοση άνευ όρων, χωρίς να είναι ξεκάθαρο και σε ποιους παραδινόμαστε. Τι τον νοιάζει τον δούλο ποιος θα είναι ο αφέντης του;

Οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης θα πρέπει να απαντήσουν σε δυο ερωτήματα.

Πως μπορούν να ελέγξουν την παγκόσμια εξουσία;

Αν δεν μπορούν να την ελέγξουν τι λόγο έχει να μην τους κάνει δούλους;

Ο πατριωτισμός ως θανάσιμος εχθρός της παγκόσμιας εξουσίας χτυπιέται ανηλεώς με δυο τρόπους. Πρώτα με τον “αριστερού τύπου” πατριωτισμό που είναι ταυτόσημος του δουλικού. Πατρίδα είναι η χώρα που γεννιέσαι. Διεθνιστικός πατριωτισμός που πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης από ψυχολόγους. Μια πατρίδα που την κυβερνάει μια παγκόσμια εξουσία και την κατοικούν μαζέματα λαών, μόνο σχιζοφρενείς μπορούν να την εννοήσουν. Τι νόημα έχει μια Ελλάδα, επαρχία της Ευρώπης χωρίς Ελληνες κατοίκους; Για ποιον;

Δεύτερον με την κατασυκοφάντηση του Εθνικισμού. Όποιος πιστεύει ότι ένας λαός πρέπει να ορίζει το κράτος του και ότι το κράτος δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης από την διαφύλαξη του λαού, ταυτίζεται αυτομάτως με ότι αντιδημοκρατικό και ανελεύθερο υπάρχει.

Η αλήθεια όμως είναι ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς εθνικισμό και όπου ο εθνικισμός λείπει ο λαός καταντάει δούλος.

Προκαλώ οποίον θέλει να κάνει ένα νοητικό πείραμα. Ας προσπαθήσει να φτιάξει μια δημοκρατία με τους σημερινούς κάτοικους της Ελλάδας. Παίρνουμε σαν δεδομένο χωρίς να ψάχνουμε το πως, ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα πολίτευμα στο οποίο ο λαός επιβάλλει την θέληση του. Ποια είναι αυτή;

Οι μουσουλμάνοι θέλουν στην πλειονότητα τους επιβολή της σαρίας. Οι Τουρκογενείς απόσχιση τουλάχιστον της Θράκης. Οι Αλβανοί οι Σλάβοι κι οι Βούλγαροι, να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των χωρών τους. Μασόνοι, Χιλιαστές και πάσης φύσεως οργανώσεις έχουν διάφορους ομολογημένους η ανομολόγητους σκοπούς.

Αυτός ο λαός που δεν μπορεί να συμφωνήσει ούτε αν θέλει το κράτος του να συνεχίσει να υπάρχει, τι στόχους μπορεί να θέσει και να προσπαθήσει να τους πετύχει; Τι εξωτερική πολίτικη θα κάνει; Τι πολιτισμό θα προωθήσει; Τι άμυνα θα έχει όταν οι μισοί φαντάροι θα είναι κάθε φορά φίλοι των εχθρών; Τι νόμους θα ψηφίσει; Η σύγκρουση δεν θ αργήσει και θα γίνει ακριβώς για να σχηματίσει η κάθε ομάδα το δικό της εθνικό κράτος μέσα στο οποίο θα μπορέσει να ζήσει όπως επιθυμεί.

Ο μόνος τρόπος για να εξακολουθήσει να υπάρχει ένα τέτοιο κράτος είναι ο λαός να υποταχθεί σε μια κεντρική εξουσία. Είτε θα είναι η εξουσία της ισχυρότερης ομάδας που θα επικρατήσει στις υπόλοιπες, είτε η εξουσία μιας ολιγαρχίας που θα επιβάλλει καινούργια δόγματα για να μπορέσει να κρατήσει ενωμένο αυτό το ανομοιογενές κοπάδι. Καινούργια θρησκεία, καινούργιο πολιτισμό, καινούργια ήθη. Το σίγουρο βεβαία είναι ότι αυτά τα καινούργια δόγματα δεν θα εξυπηρετούν τον λαό άλλα την εξουσία που θα του τα επιβάλλει. Σίγουρο επίσης είναι ότι αφού έχει αρκετή δύναμη να φτιάξει το κοπάδι, θα αποκτά όλο και μεγαλύτερη, αρμεγωντας το όλο και περισσότερο. Όσο πιο ισχυρή γίνεται η εξουσία τόσο οι λαοί θα εξαθλιώνονται.

Αυτό ακριβώς είναι και η παγκοσμιοποίηση. Μια αυτοκρατορία που αντί να κατακτήσει και να υποδουλώσει, υποδουλώνει και κατακτά. Επιβάλλει νέα ήθη και προσπαθεί να ομογενοποιήσει το προς άρμεγμα κοπάδι. Τίποτε απ αυτά δεν γίνεται για το καλό των λαών, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γίνονται από τους λαούς. Κανένας λαός δεν προώθησε την παγκοσμιοποίηση και τον πολυπολιτισμο. Οι τραπεζίτες και οι πολυεθνικές το έκαναν. Γι αυτό και πλουτίζουν σε απίστευτο βαθμό την ώρα που κράτη ολόκληρα ξεπουλιούνται για να τους πληρώσουν.

Οι επιχειρήσεις σοκ και δέους, που δημιουργούν την εντύπωση της παντοδυναμίας, ο πολυπολιτισμός και η φτώχεια δεν είναι κάποια τυχαία γεγονότα, άλλα πλήρως μελετημένα σχεδία.

Καταντάει γελοίο να μας κοροϊδεύουν ακόμη με κόλπα που έχουν περιγραφεί πλήρως πριν δυόμισι χιλιετίες.

ΠΑΝΤΑ ΓΑΡ ΑΝΑΓΑΓΟΙ ΤΙΣ ΑΝ ΤΑ ΤΥΡΑΝΝΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΑΥΤΑΣ ΤΑΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΤΑ ΜΕΝ ΟΠΩΣ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΣΩΣΙΝ ΑΛΛΗΛΟΙΣ, ΤΑ Δ ΟΠΩΣ ΜΗ ΔΥΝΩΝΤΑΙ, ΤΑ Δ ΟΠΩΣ ΜΙΚΡΑ ΦΡΟΝΩΣΙΝ.

Διότι όλα τα κόλπα των τυράννων θα μπορούσε να τα αναγάγει σε αυτά τα τρία. Να μην έχουν μεταξύ τους οι πολίτες εμπιστοσύνη (πολυπολιτισμός), να μην μπορούν (φτώχεια), και να έχουν χαμηλό φρόνημα (σοκ και δέος)

 

Ένας μονιασμένος, πλούσιος και με υψηλό φρόνημα λαός δεν είναι δυνατόν να γίνει δούλος. Ο λαός που μπορεί εύκολα να διχαστεί, που ασχολείται όλη μέρα μόνο για να μπορεί να επιβιώσει και δεν έχει εμπιστοσύνη στην δύναμη του είναι ήδη δούλος.

Ο εθνικισμός είναι μονόδρομος για την δημοκρατία, γιατί μόνο άνθρωποι με κοινή καταγωγή, ήθη θρησκεία και γλωσσά μπορούν να ομονοήσουν στην κυβέρνηση της χώρας τους. Μαζέματα λαών δεν μπορούν να φτιάξουν ούτε δημοκρατία ούτε καν Πατρίδα, άλλα μόνο κοπάδι δούλων, που αν κάποτε ελευθερωθούν το πρώτο που θα κάνουν είναι να αλληλοσκοτωθούν, όπως στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς, στην Γιουγκοσλαβία και στη ΕΣΣΔ και σε όλες τις πρώην αποικίες όπου οι αποικιοκράτες ανακάτεψαν τους λαούς σε τεχνητά σύνορα.

Η παγκόσμια εξουσία λοιπόν που σήμερα υποδουλώνει τα έθνη έχει κάθε λόγο να κτυπάει τον Εθνικισμό ταυτίζοντας τον με τον ναζισμό και τα οποία εγκλήματα του. Δεν την συμφέρει όμως να μιλήσει για τα εγκλήματα των “δημοκρατών” 'Αγγλων και Γάλλων και λοιπών αποικιοκρατών που κατάσφαξαν τους λαούς και στις πέντε ηπείρους, ούτε για τα εγκλήματα των επίσης “δημοκρατών” Αμερικάνων που ξεκίνησαν με δυο ατομικές βόμβες εναντίον αμάχων και συνεχίζονται από τότε σε όλον τον πλανήτη.

Οι καθαρότεροι εθνικιστές που υπήρξαν ποτέ ήταν οι δημοκράτες της Αθήνας. Την διαφορά των εθνικιστών δημοκρατών από τους διεθνιστές ολιγαρχικούς την παραδίδει με μοναδικό τρόπο ο Ισοκράτης

ΕΠΕΙΔΗ ΓΑΡ ΤΑΣ ΝΑΥΣ ΤΑΣ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΝ ΑΠΩΛΕΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΣΥΜΦΟΡΑΙΣ ΕΚΕΙΝΑΙΣ Η ΠΟΛΙΣ ΠΕΡΙΕΠΕΣΕΝ, ΤΙΣ ΟΥΚ ΟΙΔΕ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΤΟΙΜΟΥΣ ΟΝΤΑΣ ΟΤΙΟΥΝ ΠΑΣΧΕΙΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΗ ΠΟΙΕΙΝ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΤΟΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΔΕΙΝΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΙ ΤΙΣ ΟΨΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΞΑΣΑΝ, ΤΑΥΤΗΝ ΥΦ ΕΤΕΡΟΙΣ ΟΥΣΑΝ, ΤΟΥΣ ΔΕ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΕΠΙΘΥΜΗΣΑΝΤΑΣ ΕΤΟΙΜΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΑΣ;

Γιατί όταν τα καράβια μας στον Ελλήσποντο χάσαμε και σε αυτές τις σύμφορες η Πόλη έπεσε, ποιος δεν είδε από τους μεγαλύτερους τους μεν δημοκρατικούς καλούμενους να είναι έτοιμοι να πάθουν οτιδήποτε για να μην κάνουν ότι τους προστάζουν και νομίζοντας φοβερό να βλέπει κάποιος την πόλη που ηγεμόνευε στους Έλληνες, να είναι υπό τον ζυγό άλλων, τους δε επιθυμήσαντες την ολιγαρχία αμέσως και τα τείχη να γκρεμίζουν και την δουλεία να υπομένουν;


 

Οι ολιγαρχία του τόπου σήμερα ακολουθεί την ίδια τακτική, όντας πανέτοιμη να υποταχθεί στην παγκοσμιοποίηση. Και πάλι ο Ισοκράτης μας λέει γιατί.


 

ΟΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΗΞΙΟΥΝ ΤΩΝ ΜΕΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΧΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΠΟΛΕΜΙΟΙΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ, ΟΙ ΔΕ ΤΩΝ ΜΕΝ ΑΛΛΩΝ ΑΡΧΕΙΝ, ΤΟΙΣ ΔΕ ΠΟΛΙΤΑΙΣ ΙΣΟΝ ΕΧΕΙΝ

Διότι οι μεν (ολιγαρχικοί) ήθελαν στους πολίτες να άρχουν, ενώ στους εχθρούς να είναι δούλοι, οι δε (δημοκρατικοι) να άρχουν των άλλων, με τους πολίτες όμως να έχουν ισότητα.

Η όπως το λέει ο Ανωνυμος

Ἐκεῖνοι, τέλος πάντων, ὁποὺ μὲ ἄκραν οὐτιδανότητα ψυχῆς, ἀφοῦ πωλήσουν ἑκουσίως τῷ τυράννῳ καὶ τὴν ζωὴν καὶ τὸ ἔχειν τους καὶ τὴν τιμήν τους, καυχῶνται εἰς τὸ νὰ διαφέρωσιν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ὁποὺ εἶναι ἀκούσιοι σκλάβοι.

Έτσι λοιπόν η παγκοσμιοποίηση σε συνεργασία με τους δούλους της στην ντόπια ολιγαρχία χτυπούν τον εθνικισμό με κάθε τρόπο. Φυσικά κανένας δεν πιστεύει ότι ξαφνικά ενδιαφέρθηκαν να προστατεύσουν τον λαό από τον “ναζισμό” και τον “ρατσισμό” αυτοί που δεν τον προστάτευσαν από τους κλέφτες και τους τοκογλύφους. Έχουν όμως πετύχει να εμποδίζουν τον λαό να σκέφτεται, φοβερίζοντας τον με ανύπαρκτες απειλές και απαγορεύοντας να βλέπει τις πραγματικές.

Τα κράτη δεν κινδυνεύουν από τις ιδεολογίες άλλα από την έλλειψη δικαιοσύνης. Όλοι οι λωποδύτες που κορόιδευαν επί σαράντα χρόνια τον λαό μέχρι που τίναξαν την χώρα στον αέρα εξακολουθούν να τον κοροϊδεύουν. Αυτό δεν είναι δείγμα βλακείας όπως θεωρείται συνήθως, άλλα δείγμα δουλείας. Είναι η ηθική του δούλου που γλύφει το πόδι που τον πατάει. Του δούλου που εκλιπαρεί για τα ψίχουλα και δεν λυσσαει να εκδικηθεί αυτούς που του πήραν το καρβέλι. Έτσι εξακολουθεί να υπακούει την γνώμη ανθρώπων που ξέρει ότι είναι απατεώνες. Αν δεν το ξερε θα ήταν ανόητος, το ξέρει όμως. Απλώς υπακούει τον αφέντη του που του απαγορεύει να αναζητήσει τις λύσεις στο μόνο μέρος που υπάρχουν.

Οι λύσεις βρίσκονται στην υπεράσπιση της πατρίδας, γιατί αυτή είναι η μονή ικανή να προστατεύσει τον λαό της. Γιατί μόνο εμείς έχουμε την θέληση να μας προστατεύσουμε και μόνο όλοι μαζί θα είμαστε αρκετά ισχυροί για να το πετύχουμε. Γι αυτό δεν πρόκειται κανένας είτε “αριστερός” είτε “δεξιός” είτε “ναζί” είτε 'δημοκράτης” να αφεθεί να μιλάει για την ανάγκη του ανθρώπου να έχει πατρίδα για να είναι ελεύθερος.

Η παγκόσμια εξουσία είναι πανέτοιμη να υπερασπίσει τα συμφέροντα της που καμιά σχέση δεν έχουν με την προστασία του λαού από τον φασισμό σήμερα η τον κουμουνισμό αύριο.

Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να μην αρχίσουν οι λαοί να ζητάνε πίσω τις πατρίδες τους. Να μην ξαναθυμηθούν ότι δεν μπορούν να είναι ελεύθεροι χωρίς να τους ανήκει η χώρα τους.

Μια χώρα μέσα στην οποία γεννιέσαι ελεύθερος, μεγαλώνεις προστατευμένος, ζεις έντιμα και πεθαίνεις με αξιοπρέπεια.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα ωραιότερα ίσως λόγια που έχουν ειπωθεί ποτέ για την πατρίδα είναι του Σωκράτη, που δεν ήταν λογοτέχνης ούτε ρήτορας, άλλα φιλόσοφος.

Από τον πατέρα και από την μάνα και από όλους τους άλλους προγονούς πιο πολύτιμη είναι η πατρίδα και σεβαστότερη και αγιότερη και θεωρείται μεγαλύτερο αγαθό και από τους Θεούς και από τους ανθρώπους ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΥΑΛΟ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ ΚΑΙ ΣΕΜΝΟΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΙΖΩΝΙ ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΘΕΟΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΤΟΙΣ ΝΟΥΝ ΕΧΟΥΣΙΝ.

 

ΤΟΙΣ ΝΟΥΝ ΕΧΟΥΣΙΝ.....

 


 


 


 


 


Ετικέτες

Η λίστα ετικετών είναι κενή.


Επαφή